Tasmania!

Van de zomer in Melbourne tot de Winter in Tasmanie

From the simmering heat in Melbourne to winter in Tasmania

 

Ergens op het zuidelijk halfrond ligt een groot, heel groot eiland waar de zomer winter is en de winter zomer. Op dit eiland is een grote stad die lak heeft aan alle seizoenen. In Melbourne ga je 's ochtens van huis met een muts op, heb je lunch in je T-shirt, verbrand je je neus en kom je druipend nat van de regen thuis in de avond. Hier was ons eerste kerst diner op een warme zomeravond bij onze Duitse vrienden Julia en Matze in de tuin. En oud en nieuw met de Rippin' Life crew op het strand zonder jas aan. Wel een hele rare ervaring.

We leiden nu een heel ander leven in de grote stad. We zijn aan het werk en doen dingen die je normaal gesproken niet echt doet als je op reis bent. Dingen zoals je eigen bier brouwen, een groente tuin aanleggen en een leem- pizza oven bouwen. Albert, een Spaanse fietser waar we al eerder over geschreven hebben (onder andere in Laos) komt ook naar Melbourne voor 3 maanden. Hij en Erika die samen op reis waren zijn uit elkaar en beiden hun eigen weg gegaan. Alby doet nu vrijwilligers projecten in Thailand. Zoals het bouwen van een school; geheel van natuurlijk bouwmateriaal. Hij wil ons dus maar al te graag helpen met bouwen. Het resultaat was geweldig en de pizza is heerlijk. Meer over de pizza oven onder ons DIY kopje.

 

Somewhere in the Southern hemisphere there is a huge island where winter is summer and summer is winter. And on this island there is a big city that completely ignores all seasons.

In Melbourne you leave for work in the morning in a jumper and a beanie, you enjoy lunch in your T-shirt, burn your nose cause you forgot to take sunscreen and return home soaking wet from the rain. In this city we had our first Christmas on a warm summer night and we celebrated New Year on the beach, in shorts, on fipflops. It is very confusing.

Here in the big city we lead a different way of life, we work and do stuff that you won't do traveling around.

Things like brewing beer, making a veggie garden and building a cob-pizza oven.

The last we did together with Albert, our Spanish friend and fellow cyclist that we met in China.

Albert comes to live and work in Melbourne for 3 months and since he has been doing natural buildin projects in Thailand he is very enthusiastic about building a pizza oven together.

The result?! An awesome oven that bakes delicious pizza's! To read more about this project please go to our DIY page;

Albi doing the rain dance for our new veggie garden

Our awesome skull cob oven

And the pizza is damn tasty

Alby logeerd ongeveer een week bij ons en vindt daarna een ander onderkomen niet ver bij ons vandaan. Pete wil ons en Alby graag eens meenemen naar de dierentuin. Hoewel we in principe niet zo veel op hebbben met instanties die dieren in kooien stoppen gaan we toch overstag. Volgens Pete hebben de beestjes het goed hier en investeerd de dierentuin bovendien ook veel in natuurbehoud. De dierentuin is gigantisch en er waren veel soorten dieren die we nog nooit eerder gezien hadden. Pete doet goed z'n best om bij elk soort een bijhorend onzin verhaaltje te vertellen. Hij was vroeger stand up comedian en kan er nog steeds wat van.

Albert stays with us for a week and then finds another place to stay close to us.

Pete wants to take us and Albert to the Melbourne zoo, we hope this zoo treats its animals better then the one we visited in Bolivia!

It's a fun day and we see many animals that we've never seen before. Pete tells us good stories with every new animal, it's complete nonsense but very funny. He used to be a stand-up comedian, and he's still got it!

Pete

Proud cat

Teasing mom

Caljones grandes

Tapir saying: "what the hell are you looking at"

" Bugger off bro"

In Melbourne is altijd wel wat te doen. Er zijn veel punk optredens. Soms in een kroeg of hotel maar veel vaker gewoon bij iemand in de achtertuin, in de garage of een illigaal feestje in een park naast een voetbalveld waar tegelijkertijd nog een wedstijd aan de gang is. Er zijn behoorlijk wat bands in Melbourne en omstreken.

Melbourne has a great music and art scene and every weekend there are parties of all sort. There is quite a few punk gigs going on, some in the bar, others in some ones shed or in a park with local soccer going on next to the stage. 
 

 illegal outdoor party

Graveyard orbit

Ook word er ieder jaar een groot DIY punk festival gehouden in Goongrah; East Gipsland. Er worden in dit natuurgebied dat ongeveer 400 kilometer ten oosten van Melbourne ligt hele bossen oerbos gekapt. Dit eeuwenoude hardhout word vervolgens verpulverd en verscheept naar onder anderen Japan waar men er wc papier van maakt. Het is diep triest en er is veel protest tegen de ontbossing. Het jaarlijkse punkfestival word dan ook onder anderen daar gehouden om meer mensen te informeren en te inspireren om mee te doen met de acties. Door de ontbossing ontstaat ook grote droogte en erosie. Die jongere bomen die terug groeien zijn veelal Eucaliptus en branden als fakkels. Dit jaar waren er weer gigantische bosbranden in het gebied die aanhielden voor meer dan een maand. Het festival kon dan ook niet in Gipsland gehouden worden maar werd verplaatst naar Castle Main. Ten noorden van Melbourne. Wij waren van plan om te gaan fietsen naar het festival. Jammer dat het verplaatst moest worden. De route er naar toe schijnt erg mooi te zijn. Maar goed dan fietsen we gewoon naar Castle Main. Ook leuk. Er zijn nog een aantal mensen die mee willen fietsen. 2 Vertrekken al een aantal uurtjes eerder en wij fietsen met nog een meisje Hayley die kant op. Het blijkt dat ze single speed rijdt (geen versnellingen) maar volgens de berichten die wij van het andere koppel hoorden moest de weg redelijk vlak zijn. Nou mooi niet dus!

Every year there is a DIY punk festival in Goongerah, east Gipsland. In this area, about 400 km from Melbourne, ancient rain forest is being demolished for toilet paper. It is very said that Australia is doing this to its own natural heritage and for more then 20 years people have been protesting against it, trying to end this destruction.

Because of mass deforestation the area gets very dry in summer and with the regrowth of mainly eucalyptus forest fires are common. Also this summer east Gipsland is burning, for weeks the fires continue to threaten old grove rainforest, caddle and houses. The yearly DIY festival had to be relocated, we are disappointed when we hear this, because we had been planning a big cycle trip to Goongerah!

The new location is not far from Melbourne, in Castle main. Anna meets with some friends a week earlier to discuss the route, there should be some nice rail track that we can take and the overall route will be flattish.

Then we leave, our friends take a train early in the morning out of the city to start in nature, we figure it's only 100km, so we leave late morning together with another friend, Hayley. Who did not manage to finish the touring bike. So with 3 we cycle, 2 touring bikes and one single speed, very excited until we find out that the route is not as flattish as planned.

Hayley struggeling with single speed

De weg, of meer het pad gaat dwars door het Lederberg statepark en over de zogenaamde great dividing range; een behoorlijk stijle berg. Ook naar beneden toe kan je niet lekker doorknallen omdat er gigantische kuilen en keien zijn die je wiel een malle bochel kunnen bezorgen. Hayley moest bijna heel de weg lopen en het duurt eeuwen voordat we het bos door zijn,. Die nacht camperen we in het bos en worden we heel de nacht wakker gehouden door Possems. Buideldieren die graag je tent in komen en eten uit je tas jatten. De volgende dag fietsen we weer verder en ontmoeten we de andere 2 fietsers die het uiteraard net zo zwaar hadden gehad. Hayley scoort een lift want die is het helemaal zat. Laat in de middag komen we op het festival aan. Het is er al aardig gezellig en we we zetten onze tent op ergens in het bos.

The road, or in better words the track crosses the Lerderberg State Park and over the Great Dividing Range and excists of very steep hills.

The track through the Lerderberg State Park goes up and down and reminds us of the ridiculous steep roads in Laos and the crap roads in Georgia. Bumps, holes, rocks and sticks, pushing the bike up and slowly riding down, avoiding all obstacles. It doesn't take long for Hayley to get a flat tire with those road bike tires!

It takes us all day to “ride” 35 km and we end up camping in the forest. It's a good thing Anna always caries to much food because our plan was to meet for lunch in the first town...

That night we hardly sleep because we're being harassed by possums and the next day we push further through the forest.

Back on the main road Hayley scores a ride and we meet with our other friends in the next town. After a few well deserved beers we move on. That afternoon we arrive at the festival, it's busy and we meet a lot of friends. At least now we have a good story to tell!

Bart is verdrietig

Cozy people

Als we terug komen van het festival is Wieger behoorlijk kapot. Hij is voor het festival 10 dagen in Sydney geweest om te werken en daarna bijna meteen door naar Castle Main. Het was behoorlijk pittig. Ramen lappen in grote winkel centra. Meestal nachtwerk zodat het winkelende volk er geen last van heeft. Meestal zon 10 tot 12 uur werken dan overdag slapen, eten en dan weer aan de bak. Sydney is een heel andere stad dan Melbourne. Nou krijg je ook niet het beste beeld van de stad als je alleen maar walchelijke winkel centra ziet maar toch. Het motel waar ik slaap zit aan een drukke weg en er is bijna altijd file. De straten hier zijn niet gemaakt voor fietsers. Stampvol. We hebben nog wel anderhalve dag vrij en er is dus een beetje tijd om rond te koekeloeren in de stad. De haven is wel mooi. Vooral rond het beroemde operahuis. De rest is gewoon zoals elke andere stad. Modern en veel glas in het zakenkwartier.

When we return home from the festival, Wieger is very tired. Before our cycle adventure he worked 12 hour night shifts in Sydney for 10 days. Cleaning windows in big shopping malls, his favourite environment. Sydney is very different from Melbourne, and the work, sleep, eat routine, the staying in a shitty motel and working in horrible shopping malls doesn't give him a positive view on this city.

The streets are busy, so many cars and unlike Melbourne no space for cyclists on the road.

But he gets a day of and walks around down town. The harbor is beautiful and the opera house impressive. The rest? Similar to any modern city, boring and a lot of shiny buildings.

Shitney

Colleges A.J and Abdi

Bridge

The famous opera house

CBD of Shitney

Pyramid greenhouse

Er is nog wel een mooie expositie in het Australie museum. Ze hebben een tijdelijke expo over de Tyrannosaurus. Ook hun vaste collectie is erg gaaf. Met veel exemplaren van allerlei soorten dieren. Er is ook een hele sectie “native animals” met onder anderen een aantal die uitgestorven zijn zoals de Tasmaanse tijger en de Diprotodon (de gigantische Wombat)

One thing he did enjoy was the Australian Museum in Sydney. There is a temporary expo of the Tyrannosaurus. And also the main collection is very nice. You can view all sorts of animals, including a wide range of native species and extinct native species like the Tasmanian Tiger and the Diprotodon.

Tyrannosaurus

Lion

Boa constructor

Real big Fish

Diprotodon

Tasmanian tiger

Vertical garden

Window cleaning for pro's

Terug in Melbourne zijn er blijkbaar maar weinig vuile ramen te bekennen want er is opeens niet veel werk meer. Terwijl er voor Anna juist steeds meer werk is. Ze heeft nu al een behoorlijk aantal adresjes waar ze schoonmaakt. Het is niet echt haar droombaan maar goed voor de cash. Wieger heeft nu wel meer tijd voor tekenen en tattooeren. Het gaat al steeds beter en het is ook een mooie manier om wat bij te verdienen. Sommige mensen betalen ook in natura. Zo kreeg ik voor een tattoo van Albert een mooie set met hele luxe stiften. Met een andere tattoo artist in Melbourne deed ik een tattoo swap.

Twee andere vrienden van ons zijn inmiddels ook in Melbourne. Moritz uit Wenen en zn vriendin Nunu uit Kuala Lumpur. We hebben hen in Kuala Lumpur ontmoet en het is echt super gezellig dat ze hier zijn. Moritz is straat muziekant en speeld accordion. Dat gaat hem goed af in Melbourne en het publiek is zeer vrijgevig. Nunu is bezig een poppenshow er bij te maken en maakt allerlei dingen van oude fietsbanden. Nunu wil graag een soort mechanische vleermuis tattoo op haar borstkast. Zo gezegd zo gedaan. Ze nemen ons mee naar circus Latino in ruil voor de tattoo. Super cheesy maar wel een hele grappige avond.

Back in Melbourne there is not much work anymore, no dirty windows left apparently. Anna on the other side gets more and more jobs and is cleaning like crazy. It's not the ideal job, but the clients are nice people and it brings in some cash.

Wieger focuses on drawing and tattooing, his skills improve fast and it's a nice way to make some extra money.

Some people pay in goods, like Albert who gave Wieger a beautiful set of good markers. With another tattoo artist and friend he swapped tattoos. How fun is that!

2 other friends have arrived in Melbourne, Morritz and Nunu who we have met in Kuala Lumpur! It's great to see them again. Morritz plays accordion and gets paid well on the streets of rich Melbourne. Nunu creates all sorts of artworks from old bike tubes and made a marionette to join in the street performance. She would like a tattoo and Wieger tattoos a huge bat, made of bike parts on her breast. It looks awesome. They take us on a night out to the Circus! 

Nathan screaming "verrekte mongol" out of the window

Brewing beer

Circus Latino

Circus  Nunuritz

Albi tattoo

Ishka tattoo

Ishka tattoo

Nunu tattoo

Het grote “ Tassy” avontuur.

The big Tassy adventure

 

Eindelijk is het dan zo ver, we gaan naar Tasmanie. We gaan er uiteraard rond fietsen en de boel verkennen maar we gaan er ook aan het werk. Niet zomaar werk maar we gaan een vriend meehelpen een strobaalhuis te bouwen voor een paar weken. Op de boot komen we een aantal hele toffe mensen tegen die ons uitnodigen op een poosje te komen “freeloaden” (paraciteren) bij hun thuis op Bruny island. Ook doen we 'disco bingo. Het is een gezellige trip en de tijd vliegt. Die avond slapen we bij Andrea die we via warmshowers.org kennen. Warm showers is een hostings website voor fietsers. De volgende dag is het precies 100 km naar het bouwproject. We beginnen op tijd en komen net na de middag aan.

Finally! We are going to Tasmania! We will cycle around offcourse, but we are also going there to work! We will first go and volunteer on a natural building project that our friends Julia and Matze are organizing.

On the ferry we meet some nice people that invite us to come freeloading with them for some days if we get to the south. We meet them doing disco bingo, it's a lot of fun and we hardly take notice of time.

The night of our arrival we sleep at a warmshowers host. Andrea is very hospitable and she even picks us up from the ferry! We arrive in the dark and street lighting is poor here. It's a lovely first night.

The next day we cycle the 100 km to the project. We arrive late afternoon, it's great to see our friends again!!

See ya Melbourne

Anna doing a dance off and winning cheese at the ferry

Hallo Tassy

De ouders van Kim een (huisgenoot van Julia en Matze) bezitten een huis met een lap grond vlakbij het stadje Vinyard en Kim wil er een studio bouwen. Matze is van beroep timmerman en heeft aardig ervaring opgedaan met natural building. Julia is vooral bezig in de keuken en kookt ongelovelijke maaltijden. Er is altijd genoeg eten voor de hele groep. Mensen komen en gaan maar meestal zijn er zo'n 20 jongens en meiden van overal ter wereld. De meesten zijn vrijwilligers maar er zijn ook een aantal betaalde vaklui. Zoals Carlos een Colombiaanse timmerman en Cate die professioneel leem bouwer is. Een andere meid Beck heeft in Canada het mudgirls collectief opgezet. Ze weet ook heel veel over natuurlijke medicijnen en voeding. Anna brengt uren met haar en met Julia door in de keuken terwijl ze veel van elkaar leren en ongelovelijke maaltijden klaarmaken.

Matze and Julia help Kim to realize this project. Kim's parents own a big patch of land here and Kim wants to build a studio for himself so he can start to move back to Tasmania.

Matze is a carpenter and has spent several months on natural building projects in Australia and Julia is a great organizer and cook. She manages to provide 20+ hungry builders with the most amazing dished, twice a day!

It's a very nice group, people come and go, but there are always around 18 volunteers from all over the world. There are a few experts on the job, like Carlos the columbian carpenter and Kate who is a professional cob builder.

We also meet Beck here, who is one of the founders of a Canadian collective called the Muddgirls.

Gallinula construction site

Kim and the design

Hungry builders and super good food

Eric and beams

Many builders at the site

Ahmed and Johs plumming a cobwall

Matze Der fachmann

Wieger is vooral met timmeren bezig. Het geraamte en alles wat er bij kijken komt. Daarnaast ook een beetje met de leem muur en de strobalen muur. Anna is ook met de leem muur bezig maar moet helaas een beetje oppassen met haar pols. Ze is ook veel bezig met de strobalen muur. Ze voeld zich goed op haar gemak hier. “Mensen vertrouwen je meteen vanalles toe” . Als het niet helemaal goed gaat, jammer dan maar de volgende keer kan je het wel. Het zijn 2 geweldige weken waarin we veel nieuwe vrienden maken. Heel veel inspiratie en kennis opdoen en vooral ook heel veel lachen. Een Canadeze meid Amber is komiek en zorgt sowieso voor de dagelijkse dosis droge humor.

Wieger spents most of his days on carpentry, the structure and everything to do with this. Anna loves helping in the kitchen but spents the 2nd week on learning about building with strawbale. It is an amazing experience, the way people communicate and work together, all the new friendships. Absolutely amazing.

Julia die meisterkuchinne

earthbagwall for shower

Carlos smashing the hobbit hammer

Amber's  psychopath tendencies

Ook in Tasmanie wordt de natuur op grootse schaal naar de kloten geholpen. Door mijnen en door ontbossing voor.... ja hoor ook voor wc papier. Je gaat het niet geloven. Het volgende stuk natuurgebied dat het moet ontgelden is: “the Tarkine” Er zijn al aardig wat mijnen en er komen er nog meer. Het zijn vooral ijzererts mijnen en ze zijn open pit mijnen (dus niet ondergronds) Ook zorgen de mijnen voor vervuiling van het grond water. Nu wil het toeval dat er vlakbij ons project een actiekamp is dit weekend waar mensen heen komen die willen protesteren tegen de mijnen in de Tarkine. Ze hebben verschillende activiteiten gepland om meer “bewustzijn” te creeeren over de Tarkine. Helaas komen de meeste mensen uit Hobart en is er maar weinig lokaal support. Onder meer omdat in het verleden de mijnen voor veel werkgelegenheid hebben gezorgd. Tegenwoordig komen de meeste mijnwerkers echter van het “ vaste land”. Ze hebben verschillende excursies georganiseerd om de natuur in te gaan en Anna en ik gaan met Jason , een Duitse gozer mee, een dagje strand met nog een stuk of 70 actievoerders.

Gipsland is not the only place in Australia that is being ruined, mining and deforestation is big business in Australia and also the beautiful Tasmanian forests suffer.

A new hotspot is an area called “The Tarkine”. There is already some mining going on here and more mines are about to open and start destruction. The mines here are openpit Ore mines and what they leave behind after they finish is barren land and toxic water.

There is an action camp nearby the building project and we join in on some of the excursions. Unfortunatly it's mainly people from Hobart that are interested in protests. Most local people see the mines as an opportunity. But it's not. Even if the mining industry will provide jobs (most employees will be brought in from the main land), after a few years they will be done grabbing. All that will be left is death. It's a good opportunity to see the north west coast and learn about Aboriginal heritage on Tasmania.

north west tassy

north west Tassy

Hallo oma foto

wow

Jason

Looking for aboriginal artefact's

ancient tool

creek heading for the ocean

nice rocks

nice rocks

gorgeousness

Een paar dagen later gaan we met bijna iedereen van de bouw mee om het bos te verkennen. Ongelovelijk bos hier. Een uniek klimaat van gematigd regenwoud. Honderden verschillende padestoelen en mossen. Tis hier net alsof je door een sprookjesbos loopt. Dit is het grootste gematigde regenwoud op het zuidelijk halfrond en het 2e grootste ter wereld met vele unieke plant en diersoorten. 

On the last day of the action camp the whole building crew joins for an excursion to a waterfall and a mining pit. The forest is magnificent here, like a fairytale. This is the biggest temperate rainforest on the Southern Hemisphere and 2nd biggest in the world with a big range of unique animal and plant species. We feel sad that there are so many people that just don't care.

Tarkine forrest is magic

Many types of mushrooms

The posse

Soooo many mushrooms

The path is pretty much ovrgrown

Als het aan het licht komt dat ik tattoo's maak en mijn spullen bij me heb meld de een na de ander zich aan voor wat inkt. Dus word de woonkamer soms tot tattoo studio omgetoverd.. Zo kom ik er achter dat naastgelegen keuken ook fungeerd als epicentum voor alle nieuwe roddels die op de bouw ontstaan.

In het kopje DIY zullen we nog wat meer vertellen over de bouw van de studio. Ook willen we nog een keer iedereen bedanken die we hier ontmoet hebben. Het was echt een geweldig team waarin allemaal totaal verschillende mensen allemaal hun plekje konden vinden. We zijn sowieso van plan om meer van dit soort projecten te gaan doen.

If our fellow builders find out that Wieger makes tattoos he has to start a waiting list. The living room is being transferred into a tattoo studio and besides Julia and Becks cooking now smells like Detol. Wieger also finds out that the kitchen is not only used for cooking but is also the epicenter of all gossip on the project.

On our DIY page we will tell more about the studio we build, this will follow soonish..

We want to thank everyone again, it was a great team with many different people that all fitted in. We hope to be part of many more awesome natural building projects in the future!

back to work

the dream team

the structure is standing

Amber is awesome

Lisa's tattoo

Lisa's Tassy roots

Beck's black bee

burn the damn system (oi Polloi)

Cate's Kota bear

Marc's bass claf

De bouw is nog niet klaar. Maar de muren staan en het dak zit er op. Er moet nog vanalles gebeuren maar dat gaat niet meer voor de winter. Wat nog wel moet gebeuren nu is het pleisterwerk. Er moeten 3 lagen kalk op de strobalen om het te beschermen. Maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan. En met tegenzin vertrekken we om via de westkust naar de hoofdstad Hobart te fietsen. De meeste anderen zijn van plan om een dag later ook te vertrekken. Dag 1 is mooi en droog maar dag 2 is zoals we al verwacht hadden regenachtig. En niet zo'n beetje ook. Vanaf het moment dat we wakker worden tot dat we stoppen met fietsen plenst het aan een stuk door. Maar we zijn in de middle of nowhere en er is nergens bewoning. Doorfietsen dan maar. Het is ook nog eens ijskoud. Dus snel pauze houden en eten naar binnen schrokken en weer verder om warm te blijven. Aan het eind van de dag komen we aan in Tullah. Een heel klein dorpje MET een kroeg. Als we in de kroeg aankomen verwijst de ouwe vrouw die deze plek runt ons naar een gigantische open haard. We zijn uiteraard helemaal doorweekt en Wieger komt er achter dat zn kledingtas ook niet meer waterdicht is. Alles is zeiknat. Maar gelukkig, nadat we bezig zijn met ons 3e biertje is bijna alles weer droog. Dit is het beste wat je je kan wensen na zo'n zware dag.

When it's time for us to leave, the studio is not finished. The walls are in, the roof is finished, the walls need to be plastered quickly to protect the building during winter. Next summer Kim will have to continue.

We will cycle to Hobart via the west route. The first day is dry and cloudy, but day 2 is pissing with rain. There are not many villages along this route and we are happy to find some shelter for lunch. It is still freezing to stand still, but at least we manage to cook some noodles. In the end of the day we arrive in Tullah, a small village with a bar, with a HUGE fire. The people are friendly and let us dry everything next to the fire. We drink some beers, it stops raining and we find a campspot. A good ending of a nasty day.

cows are always surprised to see bikers

De dagen daarna is het een heel stuk beter. Wel wat druilerig maar redelijk droog. Het landschap is super. Wel heel de dag op en neer en op en neer maar mooie uitzichten. Veel bossen. Ten midden van heel veel natuur ligt een stadje dat in de category “uber depri” valt. Het is niet zo erg als we verwacht hadden want sommige mensen noemden het “Hell on earth” Het is een mijnstadje waar meer dan de helft van de bevolking werkeloos is. Een stadje met 2 kleine winkeljes maar wel 4 slijterijen. Gelukkig hadden we een slaapplek hier. Bij Mardi. Een vrouw van 68 met een heel actief leven. Ze heeft bijna haar hele huis zelf gebouwd en is nog altijd veel op reis. Zelfs liftend door Australie. Dit jaar gaat ze naar Pakistan en Iran. En daarna vanaf Istanbul naar Wenen lopen. Een geweldig mens.

The weather gets much better and we enjoy the ride. The scenery is beautifull, forest and lakes, though cycling, but worth it.

In the middle of this is a village, earlier described to us as “hell on earth”. It's called Queenstown, it's a mining town. They try to cover up what they do to nature by planting some trees, but since they don't really grow they do not manage to cover up the destruction.

More then half of the inhabitants here is unemployed, it has 2 very small general stores and no less then 4 (!) bottle shops.

We have a couchsurfing host here and are happy to arrive, despite the weird atmosphere in this town. We stay with Mardi, she is 68 years old, is still building her own house and is planning a trip to Pakistan, Iran and wants to walk from Istanbul to Vienna later this year. She baked a cake and bread for us and made nice hot soup. In other words; she is awesome!! And we talk and talk and talk about travelling and about Tasmania.

Anna and Mardi

Keeping Queenstown obedient

Daarna door naar het oosten. Een pittig dagje met een paar flinke klimmen en voor de rest van de tijd constant omhoog en weer naar beneden. Maar aan variatie ontbreekt het hier niet. Het ene moment fiets je door de bossen dan weer door gebieden met kale rotsen en op een gegeven moment op het kale hoogland dat ons een beetje aan Kirgizie deed denken. Halverwege komen we Beck en Mark tegen. Een koppel van de bouw. We besluiten samen te kamperen en ze nemen een deel van onze bagage mee zodat we sneller over de pas kunnen. Die avond lekker samen koken bij het kampvuur met een doos wijn. Het is hier donders koud. En gelukkig vinden Beck en Anna een goed stuk hout als ze met de auto wijn aan het halen zijn want voor de rest is al het hout hier zijknat.

Next day we head further east. It's not an easy day, but a beautiful one. Forest, rocky mountains, highlands, it's a spectacular route. Just before the last climb we meet Mark and Beck on the road. They left the building project 2 days later but travel by car. They take some luggage from us so we can cycle uphill easier and we meet them to camp up on Derwent Bridge.

Derwent Bridge is on the map, but only seems to consist of a hotel and a petrolstation.

Mark builds a fire, which is hard work with all the wet wood, so Anna and Beck 'borrow' some dry wood from the hotel. And so we try to stay warm, god it's freezing up there!!

Many lakes in Tassy

Up and down and up and down

The highlands

Creek near Darawin bridge

De laatste rit is naar Hobart. Het zou een makkelijk dagje moeten worden. Slechts 70 kilometer en redelijk vlak. Toch viel het behoorlijk tegen. De weg gaat constant op en neer en we hebben een behoorlijke tegenwind, Hobart is maar een klein stadje met maar 100.000 inwoners maar zoals de meeste Australische steden is het super uitgestrekt. Zo doen we er bijna 2 uur over vanaf de buitenwijken tot onze plaats van bestemming. We overnachten bij Urs en Amy. 2 vrienden die we in Kyrgizie hebben ontmoet. We hebben ze voor het laatst in Melbourne gezien. Ze wonen bovenaan een onmogelijk stijle helling. We zijn behoorlijk kapot als we aankomen maar het is heel tof om hier te zijn. We blijven een week in Hobart en leren veel mensen kennen. Eric en Lisa die we ook van de bouw kennen wonen hier ook. Er zijn ook weer genoeg mensen die een tattoo willen en we vermaken ons hier prima. Veel van de mensen van de bouw zijn inmiddels ook in Hobart aangekomen en we gaan samen met de rest naar het Mona museum. Een van de tofste musea van Australie. De bouw heeft 80 miljoen dollar gekost en het is helemaal uigehakt in het gesteente onder de grond. Alles is gefinancierd door ene David Walsh die van de achterbuurten van Hobart kwam die gok expert was. Hij had al het geld gewonnen en is zo goed dat er geen casino ter wereld is waar hij nog mag komen. Hij leidt nu anderen op om voor hem te gokken.

The last day into Hobart is more challenging than expected. It looked easy, 74 km, quite flat. But coming into the city it gets very hilly and we were blessed with a strong headwind. Hobart only has 100.000 inhabitants, but is widespread. It takes us 2 hours to get from the outskirts into the centre We stay at Urs and Amy, who we met in Kirgistan. Last time we saw them was in Melbourne. They live on top of the steepest street we've ever seen, and our day ends in pushing the bikes up to their house.

We stay in Hobart for a week and we get to meet a lot of nice people. Erik and Lisa, who met met on the building project, also live in Hobart and they invite us for wallaby curry.

There is quite some people that want a tattoo and Wieger is open for business again.

More friends from the build are arriving in Hobart and we join them for a trip to the famous MONA museum. It's probably the best museum of contemporary art in Australia. The building cost 80 million Dollar and is hacked into the ground on a peninsula in one of Hobarts outskirts.

It's owned and financed by David Walsh who is from this neighbourhood. He has made his fortune gambling and is now banned from all casinos in the world. We heard he is now training others to gamble and win.

Why do Swiss people alway live on steep hills

Surreal art in Mona museum

Wind stirred art machine

Anna in front of massive projection

Bubble mobiel

Statue made off incense ash from Shanghay monasteries

Amber and An

We hebben onze komst in Hobart goed getimed want Urs is net klaar met werken. Hij is gids in Cradle Mountain en het seizoen is over. We gaan samen met Urs naar de Florentine. Een ander natuurgebied dat bedreigd word met onbossing. Mede door het vele actievoeren en bosbezettingen waar Urs ook bij betrokken was, is het op de lijst van wereld erfgoed gekomen en word het beschermd. Maar alvorens dit gebeurde hebben ze al zoveel mogelijk gekapt. Nu is het weer volop in het nieuws omdat de bedrijven en de regering van Toni Abbot het gebied weer van de lijst wil schrappen en dus weer vrijgeven voor de exploitatie. Dood zonde want het is een heel bijzonder gebied. We hebben die dag zelfs een vogelbekdier gezien. Zelfs veel Tasmaniers hebben zo'n beest nog nooit in het wild gezien. Dankjewel Urs die zich al jaren lang inzet voor het regenwoud en ons al deze plekken heeft laten zien.!!

We timed our arrival in Hobart well, because Urs just had his last week of work and has more time now. He takes us to the Florentine, which is world heritage at the moment, the government wants to take it off the list though. The Florentine is another old grove forest with a unique eco system that they want to deforest for toilet paper. It was amazing to see, especially because he could show us all the old action camps where protesters have stayed in blockades for years to fight for the world heritage status.

We also climbed a mountain called the Needles, with the most amazing view and saw a gorgeous waterfall. And we saw the most amazing animal ever; the platypus!

Thanks Urs :)

Florentine

Cordiceps?

Mosh

Destructed patches all over the forrest

Urs destroying propaganda

The needles

view from the needles

Our guide Urs

Magic land

view from the needles

Russels falls

Anna and Urs posing Chinese style

Maddi and Akira

Cordicept tattoo Dylan

Na een week in Hobart te zijn geweest is het weer tijd om verder te trekken. De volgende bestemming is Bruny island. We zijn dus op de ferry uitgenodigd door Pat en Ian om een paar dagen bij hen te komen logeren. Zo gezegd zo gedaan. Bruny island is een redelijk klein eiland net ten zuiden van Tasmanie. Na een korte boottocht komen we aan. Ian komt ons halen met het gele busje. Geweldig. We worden heel hartelijk ontvangen. Ze zijn beiden met pensioen en hebben alle tijd. Ian laat ons de eeste dag al heel wat zien op het noordelijke deel van het eiland. We gaan onder anderen naar de schapenscheerders van de aborigional land cooperation die hier veel land hebben en jonge aborigonals van overal in Australie opleiden als schapescheerdrs. Ik mag ook even poberen. Dit is top of the shelf Marino wol. Het valt nog niet mee . Het lijkt makkelijker dan het is! Ook gaan we die middag nog oesters verzamelen in de baai vlak bij hun huis en nog een maat van Ian opzoeken die ook vlakbij woont. Er wonen op het hele eiland maar ongeveer 600 mensen en iedereen kent elkaar. Die avond eten we meesterlijk. Pat bereidt de oesters als aperatief uit de oven! Ze houden zelf niet van oesters dus we mogen ze allemaal zelf opeten onder genot van een rode wijn ook van het eiland. Ongelovelijk!

After a week in Hobart it's time to visit the people we met on the ferry. Pat and Ian live on Bruny island, 40 km south of Hobart. It's a short ride to the ferry, Ian picks us up on the other side with his van, “The Yellow Pearl”, it is super to see him again.

Ian and Pat are pensioned and have enough time to give us a tour of the northern part of the island.

We visit a sheep sheering company, they are part of the Aboriginal ….. and own a huge area on the island. When we go there they are finishing a 5 week sheep sheering course for aboriginal youth. They come from all over Australia to learn the trade. We learn about the project and Wieger tries some sheering himself. He is struggling a bit to keep the poor sheep calm, haha.

It is Merino wool and after the sheering the wool gets selected on quality. It then gets compressed and put into big canvas bags. Ready for auction.

In the afternoon we go down to the bay to 'catch' some oysters, which Pat prepares for us in the oven later that night.

Ian collects cars and his pride is a rare Alvis. He takes us for a ride and it is magnificent! What a feeling to drive in one of those!

sheep sheering aboriginal land foundation

sheep sheering

sheep sheering

anna and puppies

wieger and Ian

collecting oisters

oisters

go hand horn

ian and ian

mailboxes

oisters and local wine

Ian en Pat vinden dat de beste manier om het eiland te verkennen met een campertje is en niet op de fiets. Er zijn veel plekken waar je kan hiken en dan moet je je fiets ergens kwijt dus dat is niks. Nee jullie kunnen ons busje wel een paar dagen lenen en doe maar lekker waar je zin in hebt. Wow we kennen ze nog maar net en weten niet of we op dit aanbod moeten ingaan maar ze staan er op. Ook hebben ze nog een coupon voor een nachtje in een strand villa. Gewonnen tijdens een benefiet voor de locale ambulance waar Ian vrijwillig op rijdt. “ wij gaan daar toch nooit gebruik van maken want wij gaan gewoon naar huis als we willen slapen” Dus off we go! Het noordelijke en zuidelijke deel van het eiland zijn verbonden door een lange smalle strook land. Het lijkt net de afsluitdijk, alleen dan iets natuurlijker. We besluiten naar adventure bay te gaan en checken in, in het onderkomen., Daarda naar Fluted Cape om te gaan hiken. Onderweg komen we Julia en Matze tegen. Is dat effen toevallig. Zij hebben net de Fluted Cape track gedaan. Na even ouwehoeren gaan we die kant op. Dit is een van de mooiste hikes die we ooit gedaan hebben met diepe klifs en een ruig landschap. Die avond slapen we in het huisje aan de kust.

We planned to cycle around the Island, but Ian offers us the Yellow Pearl for the expedition. And so we take the van out for a few days. This way we can do some hiking without worrying about our stuff. And they give us a voucher for 1 night in a bungalow at a bungalow park on the south island. They won it on a charity night for the ambulance, on which Ian is a keen volunteer.

Since they have a beautiful and comfortable house only half an hour drive from this bungalow park they will never use it!

The 2 parts of the island are connected by a very small strip of land, it is spectacular. You can go up the dunes and see the whole strip.

And when we drive to our first hike on Adventure Bay we see a white car with familiar faces. It's Matze and Julia! They just did the hike we want to do and tell us it is very nice.

So up we go, along steep ridges up to the Fluted Cape. It is one of the most spectacular hikes we ever did with steep kliffs and a rough sea.

And after we cook and sleep in our comfy bungalow...what a life!

An at the goose neck

in the van

wallebie

white  wallibie

Echidna

Kelp

Fluted cape

Deep cliffs

dont slip here

nice view

nice cliffs

epic pilar

drying the wings

De dag erna gaan we nog verder naar het zuiden naar Cloudy bay. We doen daar weer een wandeling. Eerst een poos over het strand en dan de berg op. Hier kun je alle kanten van het eiland zien en ook een groot deel van Tasmanie. Die avond slapen we in het busje. We maken een vuurtje om op te koken. Het is helemaal niet koud momenteel.

De dag erop gaan we nog ergens anders wandelen en gaan we naar een kaasboer om wat kaas te kopen. Nu zijn we weer bij Pat en Ian thuis en hebben ze klaverjassen geleerd en gaan zo een 'boompje doen.' Morgen gaan we terug voor een paar dagen Hobart om nog een paar mensen van een tattoo te voorzien en het blog weer een update te geven. Daarna fietsen we via de oostkust terug naar Devenpoort waar we de boot terug naar Melbourne nemen. Daar gaan we dan nog een poosje werken.Bedankt voor het lezen, we hopen dat jullie er van genoten hebben zodat we hier Jan Lul (Jean Dick) aan het typen zijn!Tot de volgende keer.

The next day we continue to Cloudy Bay to do another hike. Cloudy Bay has a magnificent beach and on this hike you can see other angles of the island.

That night we sleep in the Yellow Pearl and we cook on fire. It's not cold at all here, we are very lucky with the weather.

On our way back to Pat and Ian we do one more hike and we visit the local cheese factory. Very expensive, but so delicious!

When we get back at our home we enjoy more time eating and playing cards with our hosts. We teach them a Dutch card game!

Then it's time to return to Hobart. We hang around the city a few days for some tattooing and to say goodbye. We enjoy Hobart very much,it is small and cozy and reminds us of Dutch cities.

We booked the ferry back to Melbourne, but first we have to cycle back up to the ferry.

The coming 10 days we will be cycling along the east coast of this beautiful island, then we have explored Tasmania properly!Thanks for reading,hope you enjoyed it so we are not writing for Jean Dick.See ya'll later

Thanks to Pat and Ian for everything!!