Bikepunx on the road: november 2014

Met tassen vol eten vertrekken we uit Christchurch. Het plan is om via een inlandse route naar Dunedin te fietsen. Deze route is rustiger en mooier Dus we gaan eerst een stuk naar het westen. Het landschap is inderdaad mooi maar een beetje eentonig met veel weilanden met eindeloos veel schapen en koeien. We komen wel door een mooie kloof met ruig landschap waar we ook camperen. Het waait hier ongelovelijk hard. De volgende dag is het ook weer raak met de wind. We hebben em veelal in de zij en uiteraard een stuk tegen.

With our bags full of food we leave Christhurch. The plan is t cycle to Dunedin via an inland route. This route is nicer and more quiet. So we are going west a bit first. The landscape indeed is nice but a bit monotonous with many cattle and sheep paddies. We are going through a gorgeous gorge though where we also camp for the night. Its very windy here. Also the next day it is windy again. We have mainly side winds and of course a headwind sometimes.


Rakaia gorge

Doing dishes again

Mustard or Canola

In Geraldine hebben we een logeeradresje via Warmshowers. We zitten bij een aardig koppel Anna en Ronald en hun drie dochtertjes. Emma,Sarah en Kate. We eten er gezellig met ze en hebben een lekkere warme douche. Na Gerldine gaan we de Cantebury plains op. Het is niet allemaal vlak, het word hier al wat bergachtiger maar wel met lange winderige stukken. We moeten een hoge pas over genaamd Burke pass. De wind was zo sterk dat we er niet tegen in kwamen. Zelfs lopen lukte het nog maar amper. Zulke wind hebben we nog nooit meegemaakt. Aan de top is een bos en we camperen er in de luwte.

In Geraldine we have a place to stay through warm showers. We stay at the house of a friendly couple Anna and Ronald and their 3 daughters Sarah, Kate and Emma. We have a cosy nice meal and a nice shower. Its nice here with a wood fire. Anna self schools her kids. Very interesting. After Geraldine we are approaching the Canterbury plains. Its not totally plain though. Its getting more mountainous now with long flat and very windy stretches. We have to conquer the Burke pass. The wind was so strong we couldn't handle it. Even walking against it was almost to much up hill. We never experienced this kind of wind. At the summit there is a small forest and we camp a bit hidden from the winds.

Art outside of galary just before the Burke pass

We hopen dat de wind de volgende dag weer wat gaat liggen maar helaas. Hij komt nu half van de zijkant en we worden om de haverklap van de weg geblazen. Het is ook nog gevaarlijk met de vrachtwagens. Anna die achter loopt krijgt al snel een lift aangeboden door een vrouw en ze pikken mij ook op. Ze woont hier en zegt dat dit regelmatig voorkomt, vooral in de lente. Vele campers worden hier van de weg geblazen elk jaar. Ze dropt ons af op een camping en we besluiten een dag te relaxten. We zitten op een camping tussen de vele camper toeristen. Het meer Tekapo is wel supermooi azuurblauw.

We hope the next day it will be a bit better but unfortunately not. Now it sometimes comes from the side and we are being blown off the road every now and then. And also with the trucks its a dangerous game. Anna who I far behind gets offered a lift by a friendly women they also pick me u and she drops us at a camp ground at lake Tekapo. She says it occurs more often in spring and many camper vans get blown off the road here. We decide to call it a day and relax at the beautiful lake.

Lake Tekapo

Dan is het weer tijd om door te gaan. We blazen em richting zuiden langs weer een ander mooi meer genaamd Pukaki en naar Twizel en dan door naar Omamara waar we een zandpad inslaan om wat kleikliffen te bekijken die mooi schijnen te zijn. Het is nog vroeg maar er schijnt slecht weer aan te komen. Het lange gravelpad loopt dood en we moeten nog een ander pad inslaan naar de kleikliffen. Daar hebben we geen zin in. Het is hier sowieso mooi dus we besluiten hier te camperen voordat het gaat hozen. Het gaat inderdaad flink tekeer snachts en daarna word het rustig en heel koud.

Then it is time to continue. We are being blown towards the south towards another lake called Pukaki and then to Twizel and Omamara where we go into a sand path to see some nice Clay cliffs that we have read are beautiful. The long gravel trail has a dead end and we have to take another one to see the cliff . We don't feel like it and besides bad weather will some soon . Its very beautiful here so we put up out tent next to the path. Indeed in the night it starts to rain very hard and then it stops and it becomes very cold.

Everything is frozen in the morning

De volgende dag blijkt alles bevroren te zijn. We komen er achter dat we de kleiklif ook vanaf de hoofdweg kunnen zien. Pffffff.Maar twas wel de moeite. Dan gaan we verder naar het zuiden. We blazen flink door met de wind in de rug. Maar we willen zo veel dingen doen in Nieuw Zeeland dat we ons nu al druk maken over de tijd. Uiteindelijk besluiten we Dunedin te skippen en direct naar Queenstown te gaan. Dat gaat ons meer dan een week schelen. Wel jammer want Dunedin schijnt wel tof te zijn en we willen er nog wat mensen opzoeken die we in Christchurch ontmoet hebben , maar ja. We hebben het ook wel gehad met weilanden dus gaan liever de bergjes opzoeken. De weg naar Queenstown is pittig. Veel op en neer en vrij smal door kloven en over bergjes. Na nog 1 nacht camperen tussen Tarras en Cromwell komen we aan in Queenstown in de middag.

In the morning everything is frozen. We find out the claycliffs are also visible from the main road. Pfffff well t was worth. Then we go further to the south. We are flying because of the tailwind. But we want to do so many things in NewZealand that we are already worried about time. So we decide to skip Dunedin all together ad go directly to Queenstown. Too bad because Dunedin should be nice and we want to meet some people there we met before in Christchurch. But we have seen so many paddies now and prefer to go more into the mountains. The road to Queenstown is pretty tough. Many ups and downs through arrow gorges. One more night camping and then the ext day afternoon we arrive in town.

Near Omarama

The claycliffs

taking of soaked t shirt after uphills

Lindis pass

Lindis pass

weather can change instantly here

Cold campspot near Cromwell

Wat een toeristen hier zeg. Alles maar dan ook echt alles draait om je geld hier. Maar er is 1 ding die ik hier wil doen en het gaat heel gaaf zijn. Skydiven. Dus ik boek meteen een tour voor de volgende dag want het weer schijnt goed te worden en het weer is hier erg wisselwallig met soms weken aan een regen. Daarna doen we inkopen en zoeken een camping op ongeveer 12km van Queenstown. De weg loopt langs het water volgens de toeristen info kunnen we er in 20 minuten heen fietsen . MOOI NIET DUS. Het is hier zo steil overal en we doen er bijna een uur over, ook omdat we er al een flinke dag op hebben zitten. Doodmoe, hongerig en sjacherijnig komen we aan. Maar gelukkig zijn er een paar aardige mensen naast ons op de camping. Een stel Friezen. Leuk.

Wow what a touristy town it is. Everything is about your money here. But there is one thing I really wanna do here. Skydiving! So I book a tour immediately for the next day because the weather is unpredictable and it can rain for weeks here. After that we do groceries and go to a camp-site 12 k out of town. According to the tourist info only flat track 20 minutes by bike. Not true!! Almost one hours with heaps of steep uphills. Especially because we already did quite some cycling we are now exhausted , hungry and moody. But at the camp ground there is some nice folks from Friesland next to us and our mood improves quickly.

Near Queenstown

Spot where i go skydiving

Dan is het zo ver. Ik ga uit een vliegtuig jumpen. We rijden naar een hele mooie plek bij Glen Orchy en het is inderdaad prachtig weer. Een paar wolkjes die op de bergjes rusten maar verder strak blauwe lucht. In een inimini vliegtuigje klimmen we naar 12.000 ft (ong. 4000 meter) Het deurtje gaat open en ik (samen met mn budy skydive master trouwens) storten ons in de open lucht. Er is een 45seconden vrije val. Nou het lijkt veel korter. Je jaagt met 200 km per uur naar de afgrond en voelt de druk op je bril en alles. Ademhalen gaat moeilijk zo lijkt het. Wat een adrenaline kick. Na 45seconden gaat de parachute open en vlieg je relax naar beneden. Ik had de eer om ook nog een beetje aan de touwtjes te moegen trekken en een paar loupings te maken. Wat gaaf!

Then it is finally time to jump out of an air plane. We are driving to a gorgeous place near Glen Orchy and indeed it is very nice weather. A few clouds chilling on the summits but besides that clear sky. We accent in a tiny airplane towards 12.000 feet. The door opens and me (and my mate instructor master dude) jump into the sky. Its a 45 second free-fall. Well it seems a lot less. You drop down with 200 k an hour and feel the pressure on your glasses and all. Breathing seems difficult. What and adrenaline kick. After that the parachute opens and you fly down. I had to honor to handle the lines for a bit and make some loopings. How awesome

Flying high

And Anna stayed home to do laundry

Steamship 110 years old

A lot of expensive activities to be done here

Moon

Moffel


An and our Belgium camping mates Lennard and Sarah

We besluiten om de omgeving nog wat beter te verkennen dus de volgende dag fietsen we naar Glen Orchy. Ja alweer naar Glen Orchy. Maar de weg is een van de mooiste die we ooit gefietst hebben. Vergelijkbaar landschap met Georgie of Kirchizie alleen allemaal wat braver hier met overal toeristen en verboden te wildkamperen bordjes. We maken een aantal hikes hier 30 km voorbij het dorp. De bergen in. Pffff we zijn weer veel te actief bezig en eten zoooo veel. We hebben altijd honger. Die avond nog besluiten we een stuk terug te fiesten naar het dorp omdat we de dag erna te veel moeten afleggen om terug in Queenstown te komen en omdat we helemaal gek worden van de zandvliegjes hier. Ze zijn 10 keer iritanter dan gewone muggen en blijven dagen lang jeuken. We camperen lekker langs het meer.

We decide to explore the region a bit more and cycle o Glen Orchy. Yes again Glen Orchy. But the road is one of the most beautiful ones we ever biked. Comparable with roads in Georgia or Kyrgyzstan but a bit more civilised with tourists everywhere and no free camping signs. We make a few hikes here 30 km after Glen Orchy. Well well we are being too active again and eat sooo much food We are always hungry. That same night we decide to move back to town because we have to cover too much distance the next day and because the sand flies here are driving us crazy. They are worse than musquitos and the spots itch for days. We camp here next to the lake.

Towards Glen Orchy

Behind Glen Orchy

Bushwalk

Native animal

Hiking part of the Routeburn trail


Introduced spicies

Camping next to a lake (again)

Fishing (fashing in nw zealand lg)

Dan volgt er een pittig dagje. Eerst helemaal terug naar Queenstown. Ongeveer 50 kilometer maar constant op en neer en steil. En dan boodschappen, internetten, geld wisselend in Queenstown en dan met de 110 jaar ouwe authentieke (toeristen) stoomboot over het meer naar de overkant waar we een hele rustige gravel weg naar Te Anau gaan fietsen om naar de Fjordlands te gaan. Nou rustig is ie inderdaad. In anderhalve dag komen we maar 3 auto's tegen. Het vee loopt hier veelal los en je kan er overal camperen. Dit is echt tourfietsen. Eindelijk wat ruiger land hier. Super. Te Anau is een klein dorp met alweer heel veel toeristen.

Than a though day. First cycle back all the way to Queenstown. Only 50 k but steep ups and downs all the way. Then groceries ,money exchange bookings and interneting. At 2pm we take the 110 year old authentic steamboat across the lake where we follow a quiet gravel road almost all the way to Te Anau the next day to go to the Fjordlands. Well quiet it is. In one and a half day we see only 3 cars. Cattle and sheep are walking freely here and we can camp everywhere. This is real tour cycling. Super. Te Anau is a small town with many tourists again.