vrijdag 22 maart 2013

One year on the road! and still enjoying


Good morning Vietnam
 FOR ENGLISH SEE BELOW THE DUTCH TEXT.

Tambiet!

Zo, ons avontuur in Vietnam zit er op. Na 2 maanden doortrappen en af en toe flink uitrusten hebben we Vietnam achter ons gelaten. In Cambodja is de sfeer meteen anders, meer ruimte, groene weiden, rustige wegen en minder schreeuwende mensen. Heel erg relaxed dus!

Vietnam

Veel reizigers die wij tegenkomen zijn niet erg positief over Vietnam, nu we in Cambodja zijn vragen veel mensen ons naar onze ervaringen, omdat de verhalen zo negatief zijn.
Vietnam is vooral heel anders dan Laos en Cambodja, misschien is het de Chinese invloed die door de geschiedenis heen nogal sterk is geweest.
Veel Vietnamezen zijn erg aanwezig, vrij gierig en vinden zichzelf vooral erg grappig.
Ondanks dat we er af en toe helemaal gek van werden moeten we ze nageven dat ze inderdaad wel humor hebben. Het beste advies dat wij kunnen geven is waarschijnlijk dat je in Vietnam beter je eigen vervoer kan hebben. De toeristische plekken zijn niet heel fijn, je wordt hier meer opgelicht en alles is 3 keer zo duur, het draait hier alleen om je geld.


Perfecte kampeerplek

Maar Vietnam is een prachtig land, met zeer diverse landschappen en veel vriendelijke mensen die het ook gewoon leuk vinden je te ontmoeten. Wij hebben zeer genoten en zijn blij dat we zoveel hebben kunnen zien.
Vooral alle kleine weggetjes waren te gek, overal lopen betonpaden voor het lokale brommerverkeer. Bij het volgen van deze paden kom je op de mooiste plekken en andere toeristen kom je niet tegen. Dit laatste schijnt een luxe te zijn, als wij zo de verhalen van backpackende medereizigers aanhoren. Lang leve de fiets!

Bij de kust

Mooie kleine paden door de rijstvelden

Overal kleine watertjes in de Mekong Delta


Toeristische trekpleister

Een van de toeristische plekken waar we zijn geweest is Nha Trang. Als we het stadje inrijden vallen ons 2 dingen op. De lelijke hoog en duur bouw waarin alle bekende multinationals gevestigd zijn en de hordes Russische toeristen.
We zijn in Nha Trang om te snorkelen, dit schijnt in Vietnam uberhaupt niet zo geweldig te zijn, maar Nha Trang is de beste plek.
We gaan met een bootje met zo'n 14 toeristen. De zee is nogal ruig, maar wonder boven wonder is er maar 1 passagier die echt last heeft van zeeziekte.
We duiken het water in met snorkel en flippers, de golven klotsen om ons heen en je moet moeite doen om op 1 plek te blijven. We snorkelen op 3 locaties, het is wel mooi, maar niet geweldig.
De lunch die we krijgen is wel geweldig, en voldoende! Het is een soort buffet en wij eten natuurlijk alle restjes op, hongerige fietsers die we zijn!
We verbranden beide flink en de volgende dag zijn we dan ook een beetje ziek. We fietsen meer dan honderd kilometer, maar vallen aan het eind van de dag van uitputting neer op een hotelbed. Voortaan maar een Tshirt aan met het snorkelen!
Snorkelen met de pet op

Bunkeren geblazen/ Bunkering Blowing

Katers en naven

We zijn 2 dagen in Ho Chi Minh geweest, ook wel bekend als Saigon.
In Hanoi werden we al gewaarschuwd dat HCM zo ongelooflijk druk en chaotisch was en dat we erg moesten oppassen met fietsen.
Nou, we weten niet wat er aan de hand was toen wij er waren, maar we vonden Hanoi veel erger dan HCM!
Het Backpackers gedeelte, waar alle goedkope hostels zitten was erg gezellig. Veel restaurantjes en biertentjes. Op de eerste avond ontmoeten we meteen leuke lui en zakken flink door.
Vietnamese vrouw op de veerboot door de haven van Saigon

skyline van Saigon


De volgende dag dus met een kater waar je u tegen zegt de stad in, want er moet weer van alles geregeld worden! Met het brakke hoofd op de fiets kris kros tussen het verkeer door. Pfff, grote steden zijn leuk, maar alles is zo lastig te vinden.
Het belangrijkste is Wiegers voornaaf, deze is in Hanoi gerepareerd, maar hij maakt weer een vreemd geluid. De fietswinkel hier is van dezelfde eigenaar als die in Danang, waar Wiegers achternaaf is vervangen. (jaja...volgen jullie het nog?)
Wat blijk nou, de naaf is helemaal verkeerd terug in elkaar gezet door de knaap in Hanoi. Gelukkig kan de naaf er nog wel even mee door, maar in Bangkok moeten we de cups gaan vervangen.
De fietsenmaker in HCM heeft ons wederom uit de brand geholpen, en hij vraagt er niet eens iets voor. Wat een toffe gast! Pro Bike onthoud die naam voor als je ooit nog eens fietspanne in Vietnam hebt.
en wij maar denken dat we veel baggage hadden

Bier van de dag

Na 1,5 dag hebben we het eigenlijk wel gehad in HCM, dus als Wiegers fiets is gerepareerd rollen we de stad uit. Dit gaat vlotjes, rustige 3 baans wegen en goed asfalt.
Op naar het zuiden, de Mekong Delta in, waar het wederom erg mooi is, met veel rijstvelden, palmbomen en bananenbomen. Het nadeel van de Mekong Delta is echter dat er nogal veel water en bevolking is...lastig kamperen dus!

Vietnamesen zijn dol op honden,zowel als gezelschap als op het menu

We worden uitgenodigd in een wijngaard

En krijgen knijters veel druiven mee voor onderweg!

Overal bruggen in de mekong delta

Mekong delta

Veerboot

Overal vliegers in Vietnam 


verticale tuin

Eb in de delta

Dresscode rood en Paars

geen knokken en geen zwaardvechten toegestaan op de Vietnamese scholen

De afgelopen week hebben we bij Michael gelogeerd, dat is een vriend van ons uit Australie die 4 jaar geleden in Breda woonde. Hij woont inmiddels al 3 jaar in Vietnam, in de Mekong Delta in Long Xuyen.
Het is erg gezellig met Michael, super om hem weer te zien. Hij heeft inmiddels ook een zoontje, Jakson. Wat een tof knaapje!
Jackson

We kunnen helaas niet lang bij hem logeren, want hij woont in een iniminie huisje, samen met zn gezin. Een vriend met meer ruimte kan ons ook niet hosten, dat mag hij niet van de politie. Wat een gedoe! Erger dan Iran en China, wie had dat gedacht!
Blijkbaar nemen ze het registreren van toeristen in Vietnam vrij serieus, dus dan maar naar een goedkoop hotelletje.
Michael organiseerd een picknick feestje voor ons en we ontmoeten een aantal hele toffe lui in Long Xuyen. Een betere afsluiter van Vietnam hadden wij ons niet kunnen voorstellen.

De expat vrienden van Micheal.
party!!
Op een ochtend neemt Micheal ons mee op een bootje de rivier op. Overal zijn drijvende marktjes en drijvende dorpjes. Echt ongelovelijk. Zoiets hebben we nog nooit gezien. Het lijken wel zigeuner kampen alleen dan op het water. De fotos spreken voorzich.











Terug naar Long Xuyen

Slum Xuyen langs de rivier

Long Xuyen

Blije Vietnamesen


Nog een ding wat Wieger gedaan heeft in Long Xuyen is het zogenaamde Cupping. Waarbij er twee keer 25  glazen vacuum worden gezogen door ze te verhitten waarna ze op je rug vastgezogen worden. Daar blijven ze dan zo'n 5 minuten zuigen. Een vrij pijnlijke bedoening maar het schijnt goed te zijn voor de bloedsomloop en voor de afvoer van afvalstoffen. Bovendien blijft je rug er nog ongeveer 5 dagen uitzien als een krokodil. Te gek, gaaf en onvergetelijk!
 
Cupping de gekste

Krokodrillo man


Alhoewel de laatste fietsdagen wel tegenvallen. De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst, ook wanneer je een land uitgaat. Tenminste, zo werkt dit bij ons vaak.
Vietnam was een leuke ervaring, maar we zijn toe aan een nieuwe cultuur, rustigere wegen en rustigere mensen.

Kampuchea

En dan fietsen we op woensdag 20 maart Cambodja in. Of Kampuchea, zoals de officiele naam luid. We zijn op deze heugelijke dag precies 1 jaar op reis! Woehoe!! Wat een lange tijd alweer.
Het voelt meteen anders, op de grens zelf al. Wat een vriendelijke en relaxte lui! De grens dokter probeerd ons nog even 2 dollar lichter te maken, nadat hij een seconde met een thermometer op ons voorhoofd heeft gericht, hij moet natuurlijk ook betaald worden! Na een beetje gemor van Anna gaat hij akkoord met 1 dollar. Nou vooruit!
In Cambodia houden ze blijkbaar ook van Streetraves!!
De wegen zijn, tegen alle verwachtingen in, in goede staat. Het landschap is net zo rustgevend als we van Laos herinneren. Groene weiden met schattige huisjes. Ieder huis heeft een eigen erf. We fietsen ook nog door zoutvlaktes heen, wat weer een paar mooie kiekjes opleverd.

Een vriend van Michael had ons verteld over een eco farm / guesthouse vlak over de grens. Dit leek ons wel de moeite waard om te gaan bekijken.
Dus we nemen de afslag en rijden verder op een bruine zandweg, tussen de peperplantages door. Na 5 km komen we aan.
Het blijkt een nogal exclusieve eco retreat te zijn, maar de manager en alle werknemers zijn heel erg aardig. We mogen in de tv kamer slapen voor 10 dollar. We zwemmen in het zwembad en genieten van deze oase van rust. We hebben een waanzinnig uitzicht vanuit het huis!
Het vervelende uitzicht vanaf ons balkon

Ons zwembad en ons onderkomen

Alles is echter nogal prijzig, 2 dollar voor een biertje is aan de hoge kant dachten wij zo.. Zeker als je dagbudget 15 dollar is...
We willen eigenlijk wel wat doen, peper oogsten ofzo. Dit wordt enthousiast ontvangen, maar als wij de volgende ochtend om 7 uur klaar staan is er niemand te bekennen...dan nog maar een duik in het zwembad.
We bekijken de zgn. permacultuur groente tuin nog even, hhmm...is dit permacultuur??
Wij krijgen steeds meer de indruk dat de begrippen eco en permacultuur hier gebruikt worden om de prijslijst te verantwoorden!
pepers

De moestuin (geen permacultuur!

Hoe mooi de plek ook is en hoe vriendelijk de werknemers ook zijn, wij zijn blij als we weer op onze fietsjes zitten!

Onze bestemming is slechts 15 km verderop, in Kep. Kep is oorspronkelijk gebouwd als beach resort voor de Franse kolonialisten. We vinden in Kep inderdaad een hostel dat gerunt wordt door Fransen, haha!
Hier zitten we nu, we slapen hier voor 2 dollar pp. De sfeer is fijn, er is een grote lounge ruimte, helemaal van hout. Met hangmatten en luie stoelen. Uitzicht op zee en, heel belangrijk, koud bier voor een normale prijs!




English 
 
Tambiet!

Our adventure in Vietnam has come to an end. We spent 2 month of cycling fast and taking big breaks now and then and we enjoyed it!
In Cambodia the atmosphere is very different, there is more space, green fields, roads without traffic and the people are more quiet.

Vietnam

Many travellers we meet are not to keen on Vietnamn and aince we have arrived in Cambodia many travellers ask us about our experiences, because they here negative stories about Vietnam.
One thing is clear, Vietnam is very different from Laos and Cambodia, maybe it is the strong influence the Chinese empires have had on the country throughout history?
Vietnamese people are very present and can be quite intrusive, they love money and they find themselves very funny. And even though they drove us crazy from time to time, we must admit that they are funny indeed.
The best advice that we can share with you is that it pays to have your own transportation in Vietnam. The main tourist areas are not that nice, people try to rip you off and everything is already 3 times as expensive in the first place. Everything is about the money in these places.
But Vietnam is gorgeous, with a very diverse landscape and breathtaking views. And in the more remote areas the locals are just happy to meet you! We enjoyed travelling in Vietnam and we are happy we saw so much of this country.
Especially the small roads where awesome. There are small paths everywhere for the local scootertransport. When following these paths you come to the most beautifull and desolate places. And you don't see any other tourists. Which apparantly is a luxury, if we have to believe fellow travellers.
Long live the bicycle!

Tourist places

One of the tourist places we have been is the city of Nha Trang. When we arrive there are 2 things that catch our attention. One is the expensive looking huge buildings that accomodate the fancy multinationals. Second are the hordes of Russian tourists walking around.
We have come to Nha Trang for snorkeling, apparently Vietnam is not the best place to do this, but within Vietnam Nha Trang must be ok.
We take a boat with 14 tourists, the ocean is rough today! Fortunately there is only one passanger that gets seasick, and its neither of us.
We dive into the water with our snorkelglasses and flippers, the waves are quite rough, so it takes some effort to follow the colourfull fishes. We go to 3 different locations, it's nice, but so so.
The lunch we get however is great! And with all the non cyclists on board we get to emtpy all the buffet.

We do get a sunburn, both of us, and next day we both feel nausius. We cycle more than a hundred kilometres but at the end of the day we are totally exhausted!Next time we will wear a Tshirt!

Hangovers and hubs

We spent 2 days in Ho Chi Minh city, also known as Saigon.
In Hanoi other travellers warned us for the dangerous and chaotic traffic in HCM, but it was not as bad as in Hanoi of you ask us!
The backackers area, where all the chea hostels are is a cosy place. There are a lot of restaurants and beerstalls. On the first night we meet some nice people and drink to much. So the next day we go cycling through the city with a huge hangover, because we need to arrange some things.
With our sleepy and painfull head we merge with the traffic of HCM. Pff..this is the thing with big cities, they are nice, but if you want to find something the are a bitch.
We need to fix Wiegers hub again, this time the front one. It was repared in Hanoi, but there is a strange noise again. And when the mechanic opens it up it appears that the guy in Hanoi put it back together in the wrong way.
Luckily nothing got totally ruined, but we need to do reparations again in Bangkok!
The bike mechanic in HCM is great, a friendly guy who knows what he's doing, he is also the one that owns the bikeshop in Danang, where Wieger replaced his rear hub. The name of his shop is pro bike, if you ever need a good bikeshop in Vietnam!

After 1,5 day we have had enough of HCM, so we decide to leave. And again, getting out of the city is no problem, good empty roads.
We are on our way to the Mekong Delta, where we will visit a friend.
And once again we enjoy this beautifull country. We take small roads inbetween the ricefields and fruit orchards.
The disadvantage of the Mekong Delta is however that there is water and people everywhere, which makes camping a pain in the ass.

So the last week we stayed in Long Xuyen, with our friend Michael.
We now him from Breda where he lived 4 years ago, we did some nice roadtrips with him! Good memories.
So we enjoy seeing him again very much. He lives together with his 1,5 year old son and his girlfriend.
He throws us a party and we meet some nice people in Long Xuyen! This is the best ending of our journey trough Vietnam that we could have imagined.
One morning Micheal takes us up the river on a little boat. Everywhere there are floating markets and floating villages. It's amazing. Something like this we have never seen before. It

 Another thing Wieger did in Long Xuyen is the so called Cupping. 2 times 25 glassed are being sucked into  a vacuum but heating them after which they are being put onto your back in order to stick around for like 5 minutes. A pretty
painfull event but appearantly it is good for you bloodcirculation and disposal of toxics. Besides it has the benefit that your back looks like a crock for the next 5 days! Awesome




Though the last days of cycling where not that relaxed. Maybe it is because its the end. At that moment you just want to cross the border and go into the next country!

Kampuchea

On te 20th of March we finally enter Cambodia. Or Kampuchea, thats the original name. It is exactly 1 year ago that we left the Netherlands!! Woehoe!
So long ago already, time flies.
Kampuchea differs very much from Vietnam, already on the border we can notice this. The people are very friendly and not so loud.
The border doctor wants us to pay 2 dollar for the complicated job of pointing a thermometer at our forehead. But after some unfriendly looks from Anna he accepts 1 dollar.
The roads are good, this against all expectations. The landscape is calming, it is what we remember from Laos. Green fields, cute houses, each with their own courtyard. We cycle through saltfields, which gives some very nice photo's.
A friend of Michael told us about an ecofarm / guesthouse just over the border. So we decide to check it out. We take the exit and continue for 5 km over a beautifull dustroad trough the famous pepperplantations.
When we arrive it appears to be an exclusive eco retreat, but the manager is very friendly and he offers us the tv room for 'only' ten dollar.
We cycled more than a hundred km, so we stay. We take a swim in the pool and enjoy the amazing view.
Everything is expensive, even the local beer costs 2 dollar, this is a bit expensive for travellers on a 15 dollar budget...haha

We say that we would like to help with the pepperharvesting the next day. They are enthousiastic about this, but when we are readt for some work the next morning there is nobody there. Well...another swim then!
Before we go we have a walk and go to visit the permaculture garden. Hmm.. is this permaculture? We get the feeling that the words 'eco' and 'permaculture' are mainly on the sign to justify the high price list.
So we are happy to be on our bikes again, even though the place really is breathtaking.

Our next destination is Kep and is only 15 km further. Kep has been buils by the French as a beach resort for the French kolonialists. And indeed we find a gueathouse run by French! Haha. But this really is a nice place! It's cheap and the owners are very friendly. There is a nice sea view and some hammocks and lazy chairs to relax in.
And best of all, we can affort a cold beer here!


zaterdag 2 maart 2013

Jungle, coconuts and white beaches


TETTERDETET.

One day before TET, everybody is excited!

TET, oftewel Chinees nieuwjaar wordt hier uitbundig gevierd met veel tetterende brommers die door de straten rijden en mensen die biertjes drinken en vreemd uitziend voedsel eten.
Wij zaten tijdens TET in een klein stadje genaamd Ninh Binh. Na wat rondgewaggel besloten we toch maar eens te vragen waar al die brommertjes in hemelsnaam heengingen! Met zn allen naar het sportpark zo bleek, om naar de vuurwerkshow te kijken.
Vuurwerk is namelijk verboden in dit communistische land. En collectieve vuurwerkshows zijn het resultaat. Het beviel ons wel! Liever een half uur goed siervuurwerk dan 5 minuten klappers..
Na het vuurwerk werden we uitgenodigd om bier te komen drinken. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen! Dus achterop de brommer en scheuren maar! Na een half uur file rijden kwamen we aan op locatie. Een peuterspeelzaal waar een van de jongens bewaker is. Dat lijkt ons ook wel wat, zo'n gratis feestzaal in het weekend! We krijgen zelfs nog wat lucky money van de gastheer, voor goed geluk komend jaar!
We vertrekken 2 dagen later pas uit Ninh Binh, want na al dat gefeest moet er natuurlijk ook gerust worden. We fietsen rond in de omgeving want hier is veel te zien, helaas regent het wel de hele dag. Het landschap bestaat uit rijstvelden, rivieren en karstbergen zoals we ook in Vienxai in Laos hebben gezien.
In Tam Coc kan je de bergen vanaf het water bewonderen. De tickets zijn aan de dure kant, maar het is een prachtige tocht. De vrouw die roeit doet dit met haar benen, ziet er ingewikkeld en zwaar uit!
Natuurlijk proberen ze je weer het nodige aan te smeren, “present for mama, very good”. Ja, dat zal wel! Ze dringt behoorlijk aan, we hopen maar dat ze ons ook nog terug roeit als we niets kopen!
Uiteindelijk geeft ze het op en ook de dames die lekkernijen verkopen varen teleurgesteld verder.
Als we terug zijn op de wal worden we nog 1 laatste keer lastig gevallen. “you give tip for her!” zegt een man. Snel weg uit deze toeristische val!

Nabij Tam Coc

Nabij Tam Coc


Uitzicht Tam Coc

Onze roeister

Uitzicht Tam Coc



De A1

Na Tam Coc fietsen we zoveel mogelijk over de Ho Chi Minh weg. De kustroute bestaat namelijk vooral uit de A1 snelweg. Waarom deze A1 heet is een raadsel, er is namelijk maar 1 snelweg in Vietnam. Maar de A1 is erg druk en vooral erg saai. Liever de meer inlandse route dus. De Ho Chi Minh weg is prachtig. Goed asfalt, weinig verkeer, schattige dorpjes en veel natuur.
De vlakkere delen doen ons meer aan Nederland denken, groene vlaktes met slingerende rivieren en hier en daar een kerk.
We beleven niet veel spannends, maar we genieten erg van deze mooie weg. 


Along the HoChiMinh trail

Along the HoChiMinh trail

Netherlands or Vietnam??
Along the HoChiMinh trail

Along the HoChiMinh trail
 


Visum gedoe en een kapotte fiets

Het is uiteraard weer doortrappen, want ook in Vietnam zitten we aan visumregels gebonden. In Hanoi kan je het visum vrij makkelijk verlengen, maar daar waren we te lui voor.
Nu op naar een stad waar het ook kan, volgens ons is dit Hoi An, ruim 500 km fietsen en we hebben nog 5 dagen.
Dan komt Wieger erachter dat zn achternaaf kapot is. Het is gelukkig alleen de huls, 2 spaken bungelen wat. Nu maar hopen dat we het naar de volgende goede fietsenmaker en het visumkantoor redden!
Als we een dag later toeristisch doen bij wat grotten (waanzinnig mooi grotter, later meer hierover!) raken we in gesprek met de dame die bij de ticketservice werkt. Ze zal wel even voor ons navragen hoe het allemaal zit.
Het blijkt dat we in Dong Hoi ons visum kunnen verlengen, dit gaat ons echter wel 100 dollar per persoon kosten. Pff! Das duur. Na wat heen en weer gebel komt ze erg blij naar ons toe. Een vriend van haar kan ons visum wel verlengen in Hue, voor 50 dollar per persoon! WOW!
En Hue is nog minder ver dan in eerste instantie gedacht. Ook hebben we inmiddels een goede bikeshop gevonden 1,5 dag fietsen vanaf Hue.

Ongelooflijk hoe soepel alles vervolgens verloopt. Hue is een super relaxt stadje, dus terwijl wij op ons visum wachten struinen we wat rond. Ook ontmoeten we Matt en Anna weer, onze poolse collega fietsers. En als we onze paspoorten weer terug hebben fietsen we met hen langs de kust richting Danang, waar de bikeshop zit.


Broken hub

Hue

Hue
Om een uur of 12 stoppen we, kopen we bier en wodka en gaan we richting strand. En dan zien wij voor het eerst in 8 maanden de zee weer!! WOEHOE!!
De zee is super ruig! We doen een poging tot zwemmen maar het is meer trek en duwwerk met de golven en de wodka. We fietsen hierna nog wat en kamperen..jawel!! Aan de oorverdovende zee.


Anna and Anna

On the way from Hue to Danang

You think we carry a lot?

De dag erna komen we rond 4 uur aan in Danang waar we meteen naar de bikeshop gaan. We kunnen de volgende ochtend om 8 uur komen, dan wordt de nieuwe naaf erin gezet. Deze keer dus geen eigen huis en tuin gesleutel, maar gewoon een goede service van de fietsenmaker.
En goed is hij zeker! Snel en nauwkeurig en gratis. Wieger is zo tevreden dat hij deze vakman nog wat extras toestopt.
We fietsen om 11 uur Danang uit met een nieuwe naaf. Met de wind in de rug leggen we in 1 uurtje de 30 km naar Hoi An af.
In Hoi An hebben Matt en Anna het zoekwerk naar een betaalbaar onderkomen gelukkig al gedaan. Het heeft ze 2 uur gekost, maar het is gelukt. Als wij aankomen trekken we gezellig in de kamer naast ze.

We komen in Hoi An weer bekenden tegen uit Hanoi en Hue, gezellig hoor het reizigers wereldje. Zij op de brommer en wij op de fiets, zijn we toch niet ZO langzaam!!

Whoohoo! Finally the sea again!

Beachlife

Vietnam coast

Fixxing the hub

Vietnam coffee, the best in the world!!

Magnifieke grotten


Nu even terug in de tijd, want tussen Tam Coc en Hoi An ligt een natuurgebied genaamd phong nha. Het is wederom een landschap met veel karstgebergte en rijstvelden, maar deze karstbergen verschuilen een glitterend en glanzend geheim. Er zijn namelijk erg veel mooie grotten. Waaronder de grootste grot ter wereld zo het schijnt. Hier zijn we niet geweest, maar wel in 2 anderen.
Weer per boot, maar nu ook deels lopend. Hieronder een aantal foto's, deze zeggen meer dan woorden.
Het enige wat we toch even moeten opmerken is het hoge en kitscherige eftelinggehalte door de kleurtjes! 

On the boat to the caves









 

Hoi An en witte stranden

Hoi An is een ongelooflijk toeristische badplaats. Waar je wel erg goedkoo biertjes kan drinken, namelijk voor 0,30 . Ik (Anna) mocht helaas niet teveel drinken, want ik had een vage huidinfectie en ben helemaal volgespoten met antibiotica. Toen nog een berg pillen slikken, maar het heeft geholen, want ik ben er alweer bijna vanaf. 

waiting for the doctor

 

Vanaf Hoi An zijn we langs de kust naar het zuiden gefietst. We hebben de eerste 2 dagen zo weinig mogelijk op de snelweg gefietst en allemaal kleine weggetjes genomen. Het lijkt wel alsof we in het paradijs zijn beland. Witte stranden, kleine vissersdorpjes met palmbomen en cocosnoten. Het is ook een stuk warmer hier, eigenlijk alweer te warm om smiddags lekker te kunnen fietsen.

Bridge in Hoi An



Cruising...

Small river

Wieger on the beach

Water naar de zee dragen...carrying water to the ocean

Wieger on the beach

Sunrise

A small ferry service


Fishingboats

rowing

fishingboats

Long wooden bridge


Gisteren hebben we meer dan 130 km gefietst. Het was een lange dag, maar we wilden graag in de stad Quy Nhon aankomen en daar aan het strand een hotel nemen. Maar na een aantal keer flink verkeerd fietsen snapten we er niets meer van. Waar was nou het centrum en waar de f*ck is het strand?? We hebben 2 uur rondgefietst in het donker, en toen hebben we eindelijk het betreffende hotel gevonden.
Tijdens het wegzetten van de fietsen valt het ons op dat er nog 2 mooie fietsen staan! Ja hoor, het zijn Matt en Anna weer. Zo sluiten we de dag toch nog relaxed af.
Vandaag stond in het teken van genieten, relaxen en in de zee zwemmen. Af en toe even naar uiten om van het uitzicht te genieten en verder zo veel mogelijk in de airco gecoolde kamer blijven.
Het lijkt wel vakantie!

View from hotel

Wieger swimming


Pech en gedoe

Vietnam is wel het land van de fietsproblemen voor ons. Wiegers hub was al kapot, maar onderweg van Hoi An naar Quy Nhon heeft Wieger wederom zijn buitenband moeten vervangen, de nieuwe begon een dag later alweer te scheuren. En Anna zat met een geknapte versnellingskabel. Gelukkig wel op het vlakke en niet in de bergen!
Ook onze 2 allesbranders hebben besloten het gelijktijdig op te geven, koken is even lastig dus. Van eentje moeten we de nozzel vervangen, van de ander snappen we niet wat het probleem is! Wat een gedoe dus.
Hopelijk is het gezeur met de buitenbanden van tijdelijke aard en kunnen we snel nieuwe onderdelen voor de branders scoren!




English

TETTERDETET.

TET, or the Chinese New Year is being celebrated very big here in Vietnam. Lots of horning scooters that drive trough the streets, people drinking beers and eating weird looking food.
We were in a small town called Ninh Binh during this festival. Around 11 pm we started walking around town and after a while we asked some youngsters where they were all going on their scooters.
To the firework show! They said. In Vietnam fireworks are illegal, with as result a communal firework show in every city. We liked it! We rather look at half an hour of beautiful fireworks than listen for 5 minutes to some loud firecrackers.

After the fireworks we were invited for some beers, nice! So on the scooter we go. After half an hour of traffic jams we arrive at the party location. It is a kindergarten. One of the guys works here as a guard. We wish we would have a free party location like this on the weekends!
We even get some lucky money from one of the guys, for good luck in the new year.

We stay in Ninh Binh for some days, we need some rest after the partying after all. We cycle around Ninh Binh, because there is a lot to see here. It is raining all day however, which is a shame.
The landscape exists out of limestone mountains, rice fields and rivers. It is similar to the landscape in Vienxai, Laos.
In Tam Coc you can take a tour by boat to see some valleys you can not enter otherwise. The tickets are a bit expensive, but it is definitely worth it!
The woman rows the boat with her feet, which looks very complicated and difficult. Off course they try to get you to buy stuff again. “Beautiful souvenir for mama, very good!” Yeah, very nice, but no thanks!
She is persistent and we start to wonder if she will row us back if we don't buy anything! But after a while she gives up, as well as the ladies that try to sell drinks and snacks who continue their rowing a bit disappointed.
Back on the shore we are being bothered one last time. “you give ti for her” a man says. We decide to get out of this tourist trap as quick as possible.


The A 1

After Tam Coc we take the Ho Chi Minh trail as much as possible.
The coastal route is very busy and most of all very boring, we prefer the remote route inland.
The Ho Chi Minh trail is nice, the asphalt is good, not so much traffic and lots of nature. We enjoy cycling here very much! Even though it gives not much material for our blog...

Visum hassle and a broken bike

Off course we need to keep up our speed again, because also in Vietnam we are bound by visum rules. In Hanoi it is easy to get an extension, but we were to lazy so now we need to get to the next bigger city in time. We think our best option is Hoi An, still more then five hundred kilometers of cycling and 5 days to go.
Then on one morning Wieger finds out his rear hub is broken! Luckily its only the outer part and 2 spokes are hanging free. We hope we will make it to the city!

If we are visiting some caves the next day (huge and gorgeous caves, later more about them) we talk to the girl at the ticket office. She will call her friends at the embassy to find out about the visa for us. Apparently it is going to cost us one hundred dollar per person and it will take 2 days. WOW! Thats expensive. But after some phone calls she returns with a smile on her face. In Hue we can extend for fifty dollar per person in 1 day. So we are off to Hue and then to Danang for a bike shop, the good news is that both cities are less far than Hoi An.

Now everything goes smoothly for a change, haha.
Hue is a very relaxing city, with a lot of historical buildings. We wait for our visa and in the meanwhile we stroll around town. We also meet u with Matt and Anna, our fellow cyclists from Poland.
When we have our visa we cycle with them along the coasts, we take a break on the sea with beer and vodka. Finally the sea again! After 8 months. Its beautiful, very rough though! We try to swim, but it is impossible with the big waves and the vodka.
We cycle a bit further and camp on the ear deafening sea. What a good day!
The next day we cycle to Danang, which is a big city. We find the bike shop easily though and make an appointment for the next morning. This time the mechanic will install the hub and re-spoke the wheel for us. And he does a really good job. So totally satisfied we cycle out of town around eleven. With a huge tail wind we arrive in Hoi An only 1 hour later.

In Hoi An it is more complicated to find an affordable and free hotel room. But Anna and Matt have done the research for us. When we arrive they just spent 2 hours checking more then twenty hotels!
We just get the room next to them and we go for a beer, the cheapest so far in Vietnam.

In Hoi An we meet some familiar faces again, the travelers world is a cozy one. These guys are traveling on a light motor, we on the bike. So we are not THAT slow after all!


Magnificent caves


We go a bit back in time now, because in between Tam Coc and Hoi An there is a nature park called phong nha. It is again a landscape full of limestone mountains, green rice fields and rivers. But these mountains hide a secret. In this landscape some of the biggest caves in the world are to be found. We didn't visit the biggest, but 2 others that you can go to by boat. The caves where very very beautiful. We thinks they should change the lights however, the multicolored lightning makes it look more like a theme park than something natural.
Take a look at the photo's for a better image! They are to be found in the dutch text.


Hoi An and white beaches

Hoi An is a very, very touristy place! But at least you can get very, very chea beer there! Me (Anna) could not drink to much though, because of some weird skin infection on my legs. I got a shitload of antibiotics, both injection and pills. It helped, the infection is almost gone!

From Hoi An we took some small roads along the coast. The first 2 days of cycling where magnificient, it feels like we have ended up in paradise! White beaches, small fishermantowns, coconuts, palmtrees. You know, like the photo's in the travel brochures.
It is much warmer here aswell, almost to warm to cycle during midday already! And this is what they call winter...

Yesterday we had a long day, we cycled more than 130 km. We wanted to reach te city of Quy Nhon, so we could stay in a hotel on the beach! But we got lost and it took us ages to finally find the hotel!
Then we noticed that there where 2 other very fine looking bikes standing there..Matt and Anna again! What a nice surprise! So in the end everything turned out really nice.
Today we did a lot of relaxing, swimming in the sea, drinking Vietnamese ice coffee, stroling over the market.
It's just like having holiday!

Trouble on the way

For us Vietnam is the country of bikeproblems. Wieger already had a broken hub, but on the way from Hoi An to Quy Nhon the also had to buy a new tire, again!! And the new one was starting to break already after 1 day..
Anna had a broken gearkabel, luckily on the flat land, and not in the mountains, so we could continue cycling.

Furthermore our 2 stoves decided to stop working on the same day.. One of them needs a new nozzel, the other just doesn't function, we don't know why not!
Hopefully this will all be temporarily bad luck, and hopefully we can get new parts for the stoves soon, because we love cooking our own food!