For English see below the Dutch text!! Thanks!
VROEMVROEM TUUUUUTTUUUUT |
Waar
te beginnen? We hebben zo lang niets van ons laten horen dat we nu
teveel te vertellen hebben. Wat een luxe probleem!
We hebben sinds de laatste update veel gedaan en
geleerd! Nieuwe mensen leren kennen, oude vrienden weer ontmoet en we
hebben weer bezoek gehad!
Dumpsterdiving Chiang Mai |
De vorige keer dat we schreven waren de wonden in
Wiegers handen nog vers, deze helen gelukkig goed! De littekens zijn
natuurlijk nog zichtbaar maar hij heeft er niet teveel last van en
het fietsen gaat weer prima! Ook tattooeren kan ie, hij heeft
inmiddels al 3 tattoos gezet, 2 bij zichzelf en 1 bij mij.
Wiegers musquitoguntattoo |
We hebben 1,5 maand in pai doorgebracht, een rustiek
dorpje in het noorden van Thailand. Hier hebben we veel gedaan en
geleerd op permapai, waar we de vorige keer al over schreven. Het
huis staat inmiddels en het dak zit erop. Dit heeft nog wel wat
voeten in aarde gehad. Toen het dak af was en de eerste regenbui kwam
bleek het namelijk te lekken als een zeef. Niet schuin
genoeg....oeioei.
Nu is het lijden van gezichtsverlies nogal een serieuze
zaak in de Thaise cultuur. Je kan dus niet zomaar naar de opzichter
rennen en hem beschuldigen van slecht werk.
Sterker nog, als je echt volgens de regels wilt spelen
zal je dezelfde aannemer in moeten huren om de boel te fiksen.
Nou, dit is gelukkig niet gebeurd, Llly vond dat ze
moest laten zien dan als je slecht werk afleverd je simpelweg niet
meer ingehuurd wordt door haar. Zo gezegd zo gedaan en een andere
crew is met het dak aan de haal gegaan. Zo'n 8 dagen later, een hoop
zorgen en behoorlijk wat dollars lichter stond het geheel weer. Deze
keer hopelijk wel waterdicht.
Wij hebben ons helaas een beetje moeten terugtrekken van
dit geheel, want mijn vader besloot last minute ons met een bezoek te
vereren! Maar gelukkig kwam er al snel versterking en toen wij met
mijn pa weer terugkeerden naar pai waren er 5 nieuwe vrijwilligers
aan het zwoegen op het land.
construction of the house |
dakdekkersclubje / roofmakingfanclub |
the thai way |
... |
Lilly |
Lilly |
first time finished, but leaking like hell |
permapai, we go hitchhiking to Chiang Mai |
Mn pa kwam aan in Chiang Mai, waar Wieger ook in het
ziekenhuis heeft gelegen. Dit kwam goed uit, want Wieger moest nog op
laatste controle naar de chirug.
Op het vliegveld dachten we even dat het misgegaan was,
want geen meneer Krijnen te zien bij de arrivals!!! Na bijna een uur
wachten besloten we een navraag te doen. Bleek dat hij bij een andere
gate stond, omdat zijn bagage bij de internationale arrivals was
aangekomen. Wij stonden bij de nationale, gezien de vlucht waarmee
hij zou arriveren er een uit Bangkok was.
Lekker lullig, gezien dit vliegveld maar 2 gates heeft,
maar na het eerste biertje in het hotel was dit voorval al snel
vergeten.
there he is!! just landed and already drunk |
De eerste paar dagen hebben we heerlijk doorgebracht in
Chiang Mai. Beetje rondewandeld, wat tempels bezocht, lekker gegeten
en natuurlijk op zn tijd een verkoelend biertje gedronken.
Op zaterdag avond had onze vriend Nuy een accoustisch
punkconcertje georganiseerd, een Australische punkert wilde graag
zijn repetoire laten horen in accoustische vorm.
Na wat vage aanwijzingen van Nuy en een uur lopen hadden
we nog steeds geen idee waar het nou moest zijn. De avond ervoor had
Nuy het over de Goldies bar, nu was hij eerst in de OD bar....sja..
Na wat heen en weer gebel moesten we bijven waar we
waren en 5 minuten later kwamen er 3 punks op brommertjes
aangescheurd. Stap maar achterop!!! No Anna you go there, 'daddy'
come with me zegt Nuy tegen ons! Haha, dat vond Ad wel mooi
natuurlijk.
Het bleek dat het voorverzamelen, het concertje en het
doorzakken gewoon op dezelfde locatie plaatsvond, namelijk in de
Oldies bar, cafe and garage since '12...
Een leuk klein kroegje. We leerden meteen veel
Australiers kennen, super toffe punks uit Melbourne. Nou is Australie
nog ver weg voor ons, maar het is heel leuk om alvast wat goeie
contacten te hebben in zo'n stad!
Nuy , Wieger and 'Dad' |
me and my dad |
2 dagen later nemen we een bus naar pai, slingerend de
bergen door, de natuur in. Ad zoekt een hotelletje uit, zo eentje met
bamboo bungalows en tropisch groen. Maar deze bevalt toch niet zo.
Ook krijgt hij last van warmte uitslag dus we besluiten dat het toch
tijd wordt voor airconditioning.
Hij verkast naar ons vaste 'als we geen zin hebben om in
de tent op permapai te slapen' adresje. Taiyai hotel. Een klein
hotelletje met zo'n 11 kamers gerund door een heel leuk thais stel.
De man bouwt de huisjes en kamers zelf en deze hebben
een hele leuke persoonlijke sfeer. Ad voelt zich er meteen thuis en
boekt de kamer voor de resterende tijd.
Mooi voor ons, want Wieger wilt mij nog een tattoage
geven. Met deze temperaturen is het natuurljk lekker als dat in een
airco gekoelde ruimte kan!!
The only punkbar in Thailand |
visiting parents. |
We genieten vollop in pai, alhoewel hier wel wat minder
te zien is in het dorpje zelf. We besluiten om 2 brommertjes te huren
en de omgeving te verkennen. Ad heeft veertig jaar niet gereden, dus
het is wel even spannend! Maar de eerste excursie verloopt prima. We
rijden meer dan honderd kilometer, het is hier zo waanzinnig mooi!!
Een paar dagen later besluiten we naar Mea Hong Song te rijden, een
stadje in de bergen richting Myanmar. Er ligt een behoorlijke berg op
de weg, net buiten pai. De route is wederom waanzinnig mooi. Op weg
naar boven komen we nog 2 Thaise fieters tegen. Op weg voor slechts
tien dagen, maar helemaal bepakt met campingspul en al. Dat vinden
wij mooi, want de meeste fietsers hier, Thaise en internationalen die
nemen in zuidoost Azie niet de moeite om te camperen en te koken.
Lilly and Ewok |
Buffalos |
mooeeeeuuu |
Men and their motors... |
enjoying the ride |
another permaculture project in pai |
Op de top rusten we even en dan beginnen we aan de
afdaling. Benenden wachten wij even, Wieger rijdt een stuk rapper dan
Ad. Na een tijdje beginnen we te overleggen of we misschien een
stukkie terug moeten rijden, het duurt wel erg lang..
Maar dan komt Ad er gelukkig aan! Blijkt dat hij is
afgesneden door een tegenligger, zn voorrem in kneep als reactie en
flink ondersteboven is gegaan. Ik neem een kijkje naar de wond op zn
rechter elleboog en ga bijna nokkie. De beelden van Wiegers handen
komen weer boven en ik besluit dat we naar het dchtsbijzijnde
ziekenhuis moeten liften. Ik durf namelijk zelf niet te rijden, heb
wel een bakbrommer gehad, maarja, die had 3 wielen... brommers daar
ben ik nooit aan begonnen en na wat testrondjes op een verlaten
stukje heb ik al snel besloten dat ik dat ook maar niet ga doen in
Thailand.
Maar Ad, waarschijnlijk half in shock, besluit zelf te
rijden. Nog tien kilometer en dan is er een dorp, daar moet wel een
ziekenhuis zitten.
De wond blijkt tot op het bot en de dokter gooit er
flink wat liters vloeistof doorheen om de wond goed schoon te maken.
Het wordt gehecht en ik overtuig de dokter er nog van om Ad een
tetanus boost te geven. Je weet maar nooit!
Ad rijd helemaal zelf terug naar pai, ongelooflijk!! We
rijden heel rustig deze keer. Aangekomen in pai leveren we de
brommers mooi in. Afgelopen met die flauwekul!
bambootreehouse |
thai hardcorecyclists |
downhill where it all happened |
where is daddy now? |
oh, there he is! |
cowboycat |
the new roof |
Gelukkig vermaken we ons wel, het is onwijs gezellig en
de tijd vliegt natuurlijk voorbij. Na 2 weken vliegt Ad weer naar
huis en nemen wij de nachttrein terug naar Bangkok. Deze keer met een
valiumtabletje, waardoor we heerlijk slapen op de veel te kleine 3e
klas bankjes.
Darren! |
In Bangkok fietsen we linearecta naar de 'Flapping
Duck', gezellig om hier weer te zijn. Er staat ons nog een andere
verrassing te wachten. Darren, een Canadese fietser die we voor het
eerst in Oezbekistan hebben ontmoet en voor het laatst in Chengdu,
China hebben gezien, heeft besloten een bus te nemen naar Bangkok om
ons weer te ontmoeten.
Heel fijn om hem weer te zien. Hij heeft 6 maanden in
China en Hongkong doorgebracht, heeft een nieuwe fiets gekocht en is
nu weer aan het fietsen geslagen.
Wij willen de volgende dag eigenlijk alweer door, want
veel tijd hebben we niet. Op 2 Augustus komen Wiegers ouders alweer
aan in Jakarta. Dat betekend voor ons dat we nog 6 weken hebben om
drieduizen kilometer af te leggen. En we willen eigenlijk ook heel
graag gaan duiken...
Darren besluit ons te vergezellen en we boeken een
trein/boot ticket naar Ko Tao. Een vreselijk toeristisch oord, maar
wel de goedkoopste duiklocatie ter wereld.
Het was echt een geweldige ervaring De druk op de oren
en het zogenaamde equalizen ervan was wel even lastig en Wieger en
Daren kregen na de eerste duik al problemen met de oren. De 2e 3e en
4e duik had iedereen de smaak te pakken. En konden we volop genieten.
We zijn ook naar een schipwrak gedoken dat op ongeveer twintig meter
diepte ligt en tussen rotsen met koraal door. BETOVEREND gewoon!
We halen er alledrie ons 'open water certificate',
theorie en praktijk waarmee we overal ter wereld zelfstandig mogen
duiken. Nu hoeven we in Indonesie dus alleen maar de spullen te huren
en een boot te regelen en kunnen we de onderwaterwereld verkennen.
Na
Ko Tao fietsen we met zn 3en richting het zuiden. De eerste 3 dagen
fietsen we zo'n 120
km
per dag en ik ben na 3 dagen helemaal kapot. 2 maanden niet gefietst,
dat merk ik wel!!
Darren neemt na deze 3 dagen afscheid van ons, hij gaat
richting de west kust van Thailand. Wij fietsen verder naar het
zuiden. De 4e dag doen we het wat rustiger aan en nemen we een
hotelletje. Het weer begint te veranderen. We hebben nu meer regen,
wat een hoop natte vieze zooi opleverd.
Backroads in northern Malaysia |
De route over de grens naar Maleisie is prachtig, groen
en bergachtig. Na de grens 1 flink klimmetje en dan afdalen geblazen.
Zodra het vlak wordt, wordt het ook donders saai. Drukke wegen, regen
en saaiheid. We willen eigenlijk in het weekend in Kuala Lumpur zijn,
maar dit halen we NOOIT op de fiets. Na de eerste dag fiesten in
Maleisie besluiten we niet eens door te fietsen naar de volgende stad
met station. We nemen gewoon die avond de trein. Een beetje jammer
dat we niet meer zien van dit land, 2 dagen noorden, 5 dagen
hoofdstad en dan op de boot naar Indonesie. Maarja, we kunnen niet
alles hebben!
De mensen hier in Maleisie zijn wel heel vriendelijk. En
het eten is echt waanzinnig lekker!!
watching street art in Kuala Lumpur |
watching street art in Kuala Lumpu |
old train station KL |
We zitten hier nu bij wat punks in Kuala Lumpur,
Maleisie. We kwamen hier binnen en het leek wel thuiskomen. Zwart met
rooie muren, overal stencils, zines, anarchistische boeken, punk uit
de speakers. Heerlijk. Toffe lui ook, uit Chile, Oostenrijk en
natuurlijk uit Maleisie. Ze hebben hier zelfs een concertruimte en
een van de bewoners is vervent zeefdrukker. Iedereen hier wil graag
een tattoage van Wieger, hij krijgt het nog druk, haha.
Afgelopen
weekend hebben we dus in Kuala Lumpur doorgebracht, erg gezellig!
Zaterdag was er een zine fest, een kein festival met optredens van
dichters en performers en standjes waar ze muziek en zines
verkochten.
Nathalia @ zinefest KL |
Man, our host in KL |
Shanon, the screenprinter @ zinefest KL |
performer @ zine fest KL |
bikepunks in KL |
Natalia |
De punkscene hier is heel open en vriendelijk, zoveel
mensen die zich komen voorstellen en graag met je willen kletsen. We
voelen ons meteen thuis. We hebben ook veel adresjes in Indonesie
gekregen, viavia. Waaronder een plek gerund door punks in Jakarta
waar ze concerten organiseren, 2 tattoostudios hebben en kunst en
muziekprojecten met straatkinderen organiseren! Hoe tof klinkt dat!!
Dari punk untuk rakyat oftewel from the punks to the
people!
English...
Where should we start off. We didn't write
anything for so long that we have a lot to tell now. What a luxury
problem!
Since our last update we have done a lot and learned a lot too. Met
many new people and met old friends again and we have had another
visit from home!
Last time we wrote the wounds of Wieger were still
fresh. They are healing really well. The scars will stay but he
doesnt have a lot of pain and cycing goes fine as well. Only the
nerve damage is not recovered jet this will take time.Also tattooing
goes well! He has already made 3 tattoo's two on his own skin and one
on mine!
We have spend one and a half month in pai, a rustic
village in the north of Thailand. Here we have done a lot and learned
on permapai, where we wrote about the last time. The house is
standing and the roof is finished. This was more difficult than we
thought. When the roof was finished and the first rain came it
appeared that the roof was leaking like hell. It wasnt steep enough.
Aiiiii.
Now, loosing face is a serious matter in Thai culture
and you can not just run off to the chief constructer and blame him
off his bad work.
In contrary, if you really wanna play by their rules you
should hire the same guy and let him fix it. Well, thank god this
didnt happen, Lily decided she should show that if you do a bad job,
she is not going to hire you again. And right she is! So a new crew
continuid and around 8 days later there was a new roof. Hopefully
popper waterproof this time!
We did not help untill the end, because my dad decided
to visit us last minute! So off to Chiang Mai again! Luckily for
Lilly new volunteers came and when we returned to pai with my dad we
found 5 new hard working lads on the land.
My dad arrived by plane in Chiang Mai, the city where
Wieger was in the hospital before. It was good timing, because Wieger
had to go for a last check up anyway.
On the airport i started to slightly pannick when after
an hour the doors of the gate closed and my dad was not there!
Apparantly he arrived by a national plane from Bangkok, his luggage
however arrived from an international flight. So from te 2 gates on
the tiny airport we chose the wrong one.
Well, after a big hug and a fresh beer we had already
forgotten about it and ready for 2 weeks of fun.
The first days we spend in Chiang Mai. Just walking
around, visiting some temples and eating and drinking. On Saturday
night our friend Nuy organised an accoustic punk concert, with an
Australian punk from Melbourne.
After a few phone calls and unclear route descriptions
we still have no idea where to go. The night before Nuy told us we
had to go to the Goldies bar. Now he was talking about the OD bar...
After a while Nuy tells us to keep foot and wait. 1 minutes later 3
punks on motorbikes arrive and we hop on. 'No Anna, you go there,
daddy come with me!' Nuy says. Haha, well, it appears i gained a new
brother!
We arrive at the bar, which apparantly is called the
Oldies bar, since '12.
Its a cute bar, lot of Thai fifties vintage decoration.
We meet a lot of Australian punks, all on holidays. Nice people! We
are looking forward to meeting them again if we ever get to Melbourne
in the future!
2 days later we continue to pai, to show where we have
worked and learned and to enjoy some beautifull nature! My dad finds
a bungalow hotel, but it turns out to be not so good. Also he gets a
heat rash, so its time to move to an airconditioned room!
We all stay at Taiyai hotel in pai, we love this place.
The owners are very friendly and the man builds the rooms himself. It
feels very comfy and cozy.
Now my dad has airconditioning Wieger can give me a nice
tattoo! Its already painfull enough, the heat can stay outside!!
We enjoy the relaxed life in pai and after some days we
rent motorbikes to see the surroundings. This is exciting because Ad
didn't drive one for forty years, since he had a motorbike accident
when he was 21. The first day is very nice, we drive more then a
hundred km and enjoy. It is so freaking beautifull here!! Then we
decide to take a motorbike and drive to Mea Hong Son, a city in the
mountains near the Myanmar border.
There is a big climb just outside of pai, the road is
very windy. We meet 2 Thai cyclists, and respect! They are only on a
short tour, but they are fully equipt with camping gear and all!!
That you don't see too often here in SE Asia.
On the way down Wieger goes way faster than Ad and we
wait on the foot of the mountain. It takes a very long time and we
are getting worried. But then Ad comes riding down very slowly. He
did have an accident, a coming car cut him off and in a reflex he
pulled the front brake. He has a deep wound in his elbow and i almost
pass out, images of Wiegers hand popping into my head. Blegh.
We ride to the next town and go to the hospital. The
wound is to the bone and the doctor uses liters of fluids to clean.
After we drive back to pai, VERY slowly. Ad drives himself! We are
vey proud. But when we arrive in pai fun is over, we hand in the
bikes and Ad swears he will never ride one again.
After 2 weeks of familytime we say goodbye. Ad takes the
plane back home and we take another nighttrain to Bangkok. 3rd class
again, because it dirt cheap. But this time we take a valium and
sleep very well!
In Bangkok we return to the Flapping Duck offcourse! And
there is a surprise waiting for us. Darren, a Canadian cyclist that
we met first in Ubekistan and last time in Chengdu, China is there!
He took a bus so he would be there when we where! Fucking nice to see
him again!!!
Ihe
spent 6 months in China and Hongkong, bought a new bike and is
cycling like a psychopath again, hehe. We want to continue south next
day already, to go diving in Ko Tao, we need to hurry a bit since the
parrents of Wieger are visiting us in Jakarta in 6 weeks. Thats more
than three thousend kilometers away still!!
Darren decides to join us to Ko Tao, and the road trip
begins. Ko Tao is a tourist hell, but it is the cheapest place in the
world for diving, so we will have to deal with the touriststuff.
Diving was a great experience! The pressure on the ears
and equalizing them was difficult in the beginning and Wieger and
Darren got problems with their ears already after the first dive! But
after one day rest and decending a bit more slowly it was all good.
We fully enjoyed every dive. One dive we went to a ship
wreck that the Thai Marine donated for the diving community.
We get our 'open water certificate' with which we can
dive everywhere in the world, now we only need to rent all the
equipment!
After
Ko Tao we cycle south with the 3 of us. The first days we cycle over
120
km
per day and after 3 days i am totally wrecked. We didn't cycle for 2
months and oohooh i can notice this!!
We
say goodbye to Darren, he is going east to Krabi, we cycle south to
Malaysia.
We
start to take it a bit more easy and take a hotel again, we are both
having heavy muscle pains now, haha. The weather is changing, we have
a lot of rain. Everything gets so smelly, when we open our bags it's
if we are carying dead dogs or somethng. Blegh.
The route from Trang south over the border into Malaysia
is beautifull. Mountains, very lush. The border itself is the easiest
border on our trip, no bullshit, just a stamp, ninety days for free.
It takes 5 minutes to exit Thailand and enter Malaysia.
Just over the border there is one short but steep climb,
after this we decent to sea level and the roads are flat again. Busy
traffic, rain and boring roads make us decide to change our plan. Its
Wednesday and this weekend there will be a zine fest in Kuala Lumpur.
It's way to far to cycle, so we take a train in the first possible
town we arrive. Alor Star. We can not take our bikes on the train, we
need to sent them by truck. But all goes well and next morning we are
in the capital, with its huge skycrapers and trafficjams.
We feel sad we skip such a big part of this country, but
we just dont have enough time for it all.
We
found some punks in Kuala Lumpur and this makes us very happy. When
we entered their house it was like entering some squat in the
Netherlands. Black and red walls, stencils and murals, zines and
anarchistic books everywhere. They even have a bar and one of the
guys here does screen printing.
And offcourse everybody wants a tattoo from Wieger,
haha. Guess we will be busy here!!
This
weekend there was the zine fest, a small festival with music,
performers
and stands with music and offcourse zines. The punkscene is very
friendly and open, everyone just comes to talk to you. It is really
nice meeting all those punks after the lack of punk on most of our
trip.
And we got a lot off contacts for Indonesia! In Jakarta
there is a huge place, run by punks, where they do concerts, have a
tattoo studio and do all sorts of projects with streetkids. How cool
is that! We are definately checking it out when we get there!!
Dari
punk untuk rakyat or from the punks to the people!
Jaja, het was geweldig, maar scooteren; nooit meer.
BeantwoordenVerwijderenHey Luitjes geniet van jullie bezoek doe de groeten aan Hille en Annelies.
BeantwoordenVerwijderenHoe het was lezen en zien we wel.