Jungle, coconuts and white beaches

TETTERDETET.

One day before TET, everybody is excited!

TET, oftewel Chinees nieuwjaar wordt hier uitbundig gevierd met veel tetterende brommers die door de straten rijden en mensen die biertjes drinken en vreemd uitziend voedsel eten.

Wij zaten tijdens TET in een klein stadje genaamd Ninh Binh. Na wat rondgewaggel besloten we toch maar eens te vragen waar al die brommertjes in hemelsnaam heengingen! Met zn allen naar het sportpark zo bleek, om naar de vuurwerkshow te kijken.

Vuurwerk is namelijk verboden in dit communistische land. En collectieve vuurwerkshows zijn het resultaat. Het beviel ons wel! Liever een half uur goed siervuurwerk dan 5 minuten klappers..

Na het vuurwerk werden we uitgenodigd om bier te komen drinken. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen! Dus achterop de brommer en scheuren maar! Na een half uur file rijden kwamen we aan op locatie. Een peuterspeelzaal waar een van de jongens bewaker is. Dat lijkt ons ook wel wat, zo'n gratis feestzaal in het weekend! We krijgen zelfs nog wat lucky money van de gastheer, voor goed geluk komend jaar!

We vertrekken 2 dagen later pas uit Ninh Binh, want na al dat gefeest moet er natuurlijk ook gerust worden. We fietsen rond in de omgeving want hier is veel te zien, helaas regent het wel de hele dag. Het landschap bestaat uit rijstvelden, rivieren en karstbergen zoals we ook in Vienxai in Laos hebben gezien.

In Tam Coc kan je de bergen vanaf het water bewonderen. De tickets zijn aan de dure kant, maar het is een prachtige tocht. De vrouw die roeit doet dit met haar benen, ziet er ingewikkeld en zwaar uit!

Natuurlijk proberen ze je weer het nodige aan te smeren, “present for mama, very good”. Ja, dat zal wel! Ze dringt behoorlijk aan, we hopen maar dat ze ons ook nog terug roeit als we niets kopen!

Uiteindelijk geeft ze het op en ook de dames die lekkernijen verkopen varen teleurgesteld verder.

Als we terug zijn op de wal worden we nog 1 laatste keer lastig gevallen. “you give tip for her!” zegt een man. Snel weg uit deze toeristische val!

Nabij Tam Coc

Nabij Tam Coc

Uitzicht Tam Coc

Onze roeister

Uitzicht Tam Coc

De A1

Na Tam Coc fietsen we zoveel mogelijk over de Ho Chi Minh weg. De kustroute bestaat namelijk vooral uit de A1 snelweg. Waarom deze A1 heet is een raadsel, er is namelijk maar 1 snelweg in Vietnam. Maar de A1 is erg druk en vooral erg saai. Liever de meer inlandse route dus. De Ho Chi Minh weg is prachtig. Goed asfalt, weinig verkeer, schattige dorpjes en veel natuur.

De vlakkere delen doen ons meer aan Nederland denken, groene vlaktes met slingerende rivieren en hier en daar een kerk.

We beleven niet veel spannends, maar we genieten erg van deze mooie weg. 

Along the HoChiMinh trail

Along the HoChiMinh trail

Netherlands or Vietnam??

Along the HoChiMinh trail

Along the HoChiMinh trail

 

Visum gedoe en een kapotte fiets

Het is uiteraard weer doortrappen, want ook in Vietnam zitten we aan visumregels gebonden. In Hanoi kan je het visum vrij makkelijk verlengen, maar daar waren we te lui voor.

Nu op naar een stad waar het ook kan, volgens ons is dit Hoi An, ruim 500 km fietsen en we hebben nog 5 dagen.

Dan komt Wieger erachter dat zn achternaaf kapot is. Het is gelukkig alleen de huls, 2 spaken bungelen wat. Nu maar hopen dat we het naar de volgende goede fietsenmaker en het visumkantoor redden!

Als we een dag later toeristisch doen bij wat grotten (waanzinnig mooi grotter, later meer hierover!) raken we in gesprek met de dame die bij de ticketservice werkt. Ze zal wel even voor ons navragen hoe het allemaal zit.

Het blijkt dat we in Dong Hoi ons visum kunnen verlengen, dit gaat ons echter wel 100 dollar per persoon kosten. Pff! Das duur. Na wat heen en weer gebel komt ze erg blij naar ons toe. Een vriend van haar kan ons visum wel verlengen in Hue, voor 50 dollar per persoon! WOW!

En Hue is nog minder ver dan in eerste instantie gedacht. Ook hebben we inmiddels een goede bikeshop gevonden 1,5 dag fietsen vanaf Hue.

Ongelooflijk hoe soepel alles vervolgens verloopt. Hue is een super relaxt stadje, dus terwijl wij op ons visum wachten struinen we wat rond. Ook ontmoeten we Matt en Anna weer, onze poolse collega fietsers. En als we onze paspoorten weer terug hebben fietsen we met hen langs de kust richting Danang, waar de bikeshop zit.

Broken hub

Hue

Hue

Om een uur of 12 stoppen we, kopen we bier en wodka en gaan we richting strand. En dan zien wij voor het eerst in 8 maanden de zee weer!! WOEHOE!!

De zee is super ruig! We doen een poging tot zwemmen maar het is meer trek en duwwerk met de golven en de wodka. We fietsen hierna nog wat en kamperen..jawel!! Aan de oorverdovende zee.

Anna and Anna

On the way from Hue to Danang

You think we carry a lot?

De dag erna komen we rond 4 uur aan in Danang waar we meteen naar de bikeshop gaan. We kunnen de volgende ochtend om 8 uur komen, dan wordt de nieuwe naaf erin gezet. Deze keer dus geen eigen huis en tuin gesleutel, maar gewoon een goede service van de fietsenmaker.

En goed is hij zeker! Snel en nauwkeurig en gratis. Wieger is zo tevreden dat hij deze vakman nog wat extras toestopt.

We fietsen om 11 uur Danang uit met een nieuwe naaf. Met de wind in de rug leggen we in 1 uurtje de 30 km naar Hoi An af.

In Hoi An hebben Matt en Anna het zoekwerk naar een betaalbaar onderkomen gelukkig al gedaan. Het heeft ze 2 uur gekost, maar het is gelukt. Als wij aankomen trekken we gezellig in de kamer naast ze.

We komen in Hoi An weer bekenden tegen uit Hanoi en Hue, gezellig hoor het reizigers wereldje. Zij op de brommer en wij op de fiets, zijn we toch niet ZO langzaam!!

Whoohoo! Finally the sea again!

Beachlife

Vietnam coast

Fixxing the hub

Vietnam coffee, the best in the world!!

Magnifieke grotten

Nu even terug in de tijd, want tussen Tam Coc en Hoi An ligt een natuurgebied genaamd phong nha. Het is wederom een landschap met veel karstgebergte en rijstvelden, maar deze karstbergen verschuilen een glitterend en glanzend geheim. Er zijn namelijk erg veel mooie grotten. Waaronder de grootste grot ter wereld zo het schijnt. Hier zijn we niet geweest, maar wel in 2 anderen.

Weer per boot, maar nu ook deels lopend. Hieronder een aantal foto's, deze zeggen meer dan woorden.

Het enige wat we toch even moeten opmerken is het hoge en kitscherige eftelinggehalte door de kleurtjes! 

On the boat to the caves

 

Hoi An en witte stranden

Hoi An is een ongelooflijk toeristische badplaats. Waar je wel erg goedkoo biertjes kan drinken, namelijk voor 0,30 . Ik (Anna) mocht helaas niet teveel drinken, want ik had een vage huidinfectie en ben helemaal volgespoten met antibiotica. Toen nog een berg pillen slikken, maar het heeft geholen, want ik ben er alweer bijna vanaf. 

waiting for the doctor

 

Vanaf Hoi An zijn we langs de kust naar het zuiden gefietst. We hebben de eerste 2 dagen zo weinig mogelijk op de snelweg gefietst en allemaal kleine weggetjes genomen. Het lijkt wel alsof we in het paradijs zijn beland. Witte stranden, kleine vissersdorpjes met palmbomen en cocosnoten. Het is ook een stuk warmer hier, eigenlijk alweer te warm om smiddags lekker te kunnen fietsen.

Bridge in Hoi An

Cruising...

Small river

Wieger on the beach

Water naar de zee dragen...carrying water to the ocean

Wieger on the beach

Sunrise

A small ferry service

Fishingboats

rowing

fishingboats

Long wooden bridge

Gisteren hebben we meer dan 130 km gefietst. Het was een lange dag, maar we wilden graag in de stad Quy Nhon aankomen en daar aan het strand een hotel nemen. Maar na een aantal keer flink verkeerd fietsen snapten we er niets meer van. Waar was nou het centrum en waar de f*ck is het strand?? We hebben 2 uur rondgefietst in het donker, en toen hebben we eindelijk het betreffende hotel gevonden.

Tijdens het wegzetten van de fietsen valt het ons op dat er nog 2 mooie fietsen staan! Ja hoor, het zijn Matt en Anna weer. Zo sluiten we de dag toch nog relaxed af.

Vandaag stond in het teken van genieten, relaxen en in de zee zwemmen. Af en toe even naar uiten om van het uitzicht te genieten en verder zo veel mogelijk in de airco gecoolde kamer blijven.

Het lijkt wel vakantie!

View from hotel

Wieger swimming

Pech en gedoe

Vietnam is wel het land van de fietsproblemen voor ons. Wiegers hub was al kapot, maar onderweg van Hoi An naar Quy Nhon heeft Wieger wederom zijn buitenband moeten vervangen, de nieuwe begon een dag later alweer te scheuren. En Anna zat met een geknapte versnellingskabel. Gelukkig wel op het vlakke en niet in de bergen!

Ook onze 2 allesbranders hebben besloten het gelijktijdig op te geven, koken is even lastig dus. Van eentje moeten we de nozzel vervangen, van de ander snappen we niet wat het probleem is! Wat een gedoe dus.

Hopelijk is het gezeur met de buitenbanden van tijdelijke aard en kunnen we snel nieuwe onderdelen voor de branders scoren!

English

TETTERDETET.

TET, or the Chinese New Year is being celebrated very big here in Vietnam. Lots of horning scooters that drive trough the streets, people drinking beers and eating weird looking food.

We were in a small town called Ninh Binh during this festival. Around 11 pm we started walking around town and after a while we asked some youngsters where they were all going on their scooters.

To the firework show! They said. In Vietnam fireworks are illegal, with as result a communal firework show in every city. We liked it! We rather look at half an hour of beautiful fireworks than listen for 5 minutes to some loud firecrackers.

After the fireworks we were invited for some beers, nice! So on the scooter we go. After half an hour of traffic jams we arrive at the party location. It is a kindergarten. One of the guys works here as a guard. We wish we would have a free party location like this on the weekends!

We even get some lucky money from one of the guys, for good luck in the new year.

We stay in Ninh Binh for some days, we need some rest after the partying after all. We cycle around Ninh Binh, because there is a lot to see here. It is raining all day however, which is a shame.

The landscape exists out of limestone mountains, rice fields and rivers. It is similar to the landscape in Vienxai, Laos.

In Tam Coc you can take a tour by boat to see some valleys you can not enter otherwise. The tickets are a bit expensive, but it is definitely worth it!

The woman rows the boat with her feet, which looks very complicated and difficult. Off course they try to get you to buy stuff again. “Beautiful souvenir for mama, very good!” Yeah, very nice, but no thanks!

She is persistent and we start to wonder if she will row us back if we don't buy anything! But after a while she gives up, as well as the ladies that try to sell drinks and snacks who continue their rowing a bit disappointed.

Back on the shore we are being bothered one last time. “you give ti for her” a man says. We decide to get out of this tourist trap as quick as possible.

The A 1

After Tam Coc we take the Ho Chi Minh trail as much as possible.
The coastal route is very busy and most of all very boring, we prefer the remote route inland.

The Ho Chi Minh trail is nice, the asphalt is good, not so much traffic and lots of nature. We enjoy cycling here very much! Even though it gives not much material for our blog...

Visum hassle and a broken bike

Off course we need to keep up our speed again, because also in Vietnam we are bound by visum rules. In Hanoi it is easy to get an extension, but we were to lazy so now we need to get to the next bigger city in time. We think our best option is Hoi An, still more then five hundred kilometers of cycling and 5 days to go.

Then on one morning Wieger finds out his rear hub is broken! Luckily its only the outer part and 2 spokes are hanging free. We hope we will make it to the city!

If we are visiting some caves the next day (huge and gorgeous caves, later more about them) we talk to the girl at the ticket office. She will call her friends at the embassy to find out about the visa for us. Apparently it is going to cost us one hundred dollar per person and it will take 2 days. WOW! Thats expensive. But after some phone calls she returns with a smile on her face. In Hue we can extend for fifty dollar per person in 1 day. So we are off to Hue and then to Danang for a bike shop, the good news is that both cities are less far than Hoi An.

Now everything goes smoothly for a change, haha.

Hue is a very relaxing city, with a lot of historical buildings. We wait for our visa and in the meanwhile we stroll around town. We also meet u with Matt and Anna, our fellow cyclists from Poland.

When we have our visa we cycle with them along the coasts, we take a break on the sea with beer and vodka. Finally the sea again! After 8 months. Its beautiful, very rough though! We try to swim, but it is impossible with the big waves and the vodka.

We cycle a bit further and camp on the ear deafening sea. What a good day!

The next day we cycle to Danang, which is a big city. We find the bike shop easily though and make an appointment for the next morning. This time the mechanic will install the hub and re-spoke the wheel for us. And he does a really good job. So totally satisfied we cycle out of town around eleven. With a huge tail wind we arrive in Hoi An only 1 hour later.

In Hoi An it is more complicated to find an affordable and free hotel room. But Anna and Matt have done the research for us. When we arrive they just spent 2 hours checking more then twenty hotels!

We just get the room next to them and we go for a beer, the cheapest so far in Vietnam.

In Hoi An we meet some familiar faces again, the travelers world is a cozy one. These guys are traveling on a light motor, we on the bike. So we are not THAT slow after all!

Magnificent caves

We go a bit back in time now, because in between Tam Coc and Hoi An there is a nature park called phong nha. It is again a landscape full of limestone mountains, green rice fields and rivers. But these mountains hide a secret. In this landscape some of the biggest caves in the world are to be found. We didn't visit the biggest, but 2 others that you can go to by boat. The caves where very very beautiful. We thinks they should change the lights however, the multicolored lightning makes it look more like a theme park than something natural.

Take a look at the photo's for a better image! They are to be found in the dutch text.

Hoi An and white beaches

Hoi An is a very, very touristy place! But at least you can get very, very chea beer there! Me (Anna) could not drink to much though, because of some weird skin infection on my legs. I got a shitload of antibiotics, both injection and pills. It helped, the infection is almost gone!

From Hoi An we took some small roads along the coast. The first 2 days of cycling where magnificient, it feels like we have ended up in paradise! White beaches, small fishermantowns, coconuts, palmtrees. You know, like the photo's in the travel brochures.

It is much warmer here aswell, almost to warm to cycle during midday already! And this is what they call winter...

Yesterday we had a long day, we cycled more than 130 km. We wanted to reach te city of Quy Nhon, so we could stay in a hotel on the beach! But we got lost and it took us ages to finally find the hotel!

Then we noticed that there where 2 other very fine looking bikes standing there..Matt and Anna again! What a nice surprise! So in the end everything turned out really nice.

Today we did a lot of relaxing, swimming in the sea, drinking Vietnamese ice coffee, stroling over the market.

It's just like having holiday!

Trouble on the way

For us Vietnam is the country of bikeproblems. Wieger already had a broken hub, but on the way from Hoi An to Quy Nhon the also had to buy a new tire, again!! And the new one was starting to break already after 1 day..

Anna had a broken gearkabel, luckily on the flat land, and not in the mountains, so we could continue cycling.

Furthermore our 2 stoves decided to stop working on the same day.. One of them needs a new nozzel, the other just doesn't function, we don't know why not!

Hopefully this will all be temporarily bad luck, and hopefully we can get new parts for the stoves soon, because we love cooking our own food!