For English see below the Dutch tekst!!! Thanks
Niet zo goed in
helemaal niks doen!
Onze eerste week in
Cambodia stond duidelijk in het teken van lekker genieten terwijl we
in de richting van de hoofdstad Phnom
Penh zouden fietsen.
|
Het lijkt wel vakantie |
Eerst een paar dagen in Kep geweest , echt
letterlijk aan de zee. Tof hostel waar we voor 2 dollar pp konden
verblijven. Toen naar Kampot, maar veertig kilometer verderop. Geinig
klein stadje. Niet echt bijzonder maar heel erg relaxt. We zitten in
een soort bungalow park met rieten hutjes en vanaf het restaurant kan
je via een houten duikplank de rivier in duiken. We komen er nog
veel toffe mensen tegen ook! Toch zijn we altijd een beetje rusteloos
op zulke plekken en behalve een beetje tekenen en lezen is er niet
echt iets te doen. Altijd na 1 dag hebben we al weer zin om verder te
gaan. We hebben wel behoefte om op een plek te blijven maar dan
willen we ook wat doen.
|
straling in Kampot |
|
Bungalow park aan de rivier |
Phnom
Penh
Nou
dat komt goed uit. Onderweg naar Phonm Penh komen we een andere
fietser tegen. Hij heet Andy en komt uit Wales. Hij verteld ons over
een plek waar hij heeft gelogeerd in Phnom Penh. Het heet Small
World. Misschien kunnen wij er ook wel terrecht. We komen aan en
worden al hartelijk ontvangen. We mogen wel kamperen op het balkon.
Het is een zogenaamde coworkers plek. Ken je dat niet? Nee nooit van
gehoord. Blijkbaar heb je dat overal ter wereld. Plekken waar je als
freelancer kan werken op je laptop bijvoorbeeld. Maar hier geven ze
ook workshops en doen projecten. Vanalles. 2 Engelse meiden zijn een
uithangbord aan het maken voor het restaurantje wat ze er ook hebben.
Wiegers handen beginnen natuurlijk meteen te jeuken. Hebben we
nog een muurtje over en wat verf? Jazeker wel. En de volgende ochtend
gaan we aan de slag
|
Things I wanna do before I die |
Eerst alles schoon maken en een onderlaag erop.
Hahaaa eindelijk weer eens een muurtje doen. Op een muur wil Rithy,
de jongen die alles heeft opgezet hier, geschilderd : “ things I
wanna do before I die”. Het is de bedoeling dat mensen er iets zelf
bij kunnen schrijven. De andere muur moet iets met Smallworld te maken
hebben. Het wordt een hand met wereldbol die groeit uit de wortels
van een boom en daaromheen de wortels die overgaan in allerlei
activiteiten die ze doen bij smallworld. De wortels staan voor
underground. Het is organisatie vanuit onderaf en niet bovenaf. Deze
plek biedt platform voor mensen om dingen zelf en met elkaar te
ondernemen niet vanuit een baas organisatie NGO of overheid. Als we
willen zijn er nog wel tien muren die we mogen doen.
We
blijven 4 dagen in Phnom Penh. We moesten wel want we moeten ons
Thais visum aanvragen hier. Dit duurt 4 werkdagen en laat het nou
net woensdag zijn. Eigenlijk moeten we dus nog tot maandag einde van
de dag wachten. Maar gelukkig kunnen we voor een tientje extra het
visum vrijdag halen. We vinden Phnom Penh maar niks. Stampvol met
dikke patserige wagens en overal ranzig en gore lucht. Tis bovendien
snikheet dus je krijgt het spaansbenauwd. Tegen de avond langs de
Mekong rivier is het wel tof maar overdag zijn we lekker bij
smallworld bezig. Wel zijn we nog in het genocide museum geweest. Verschrikelijk wat hier allemaal gebeurt is. Het museum is in een gebouw wat als gevangenis fungeerde. Duizenden mensen zijn hier doodgemarteld of doorgestuurd naar de zogenaamde killing fields net buiten de stad waar gigantische massagraven waren.
|
foto uit het genocide museum |
Een ochtend gaat Wieger nog even op pad op de
fiets. Langs het spoor fietsen en de andere kant van Phnom Penh zien.
Overal zijn kleine huisjes gebouwd. Hele krottewijken. Maar wel
gezellig daar. Het spoor word voor vanalles gebruikt maar niet voor
de trein. Zodra je 1 blok naar het westen gaat zit je opeens weer
tussen de Lexussen en Rangerovers. We hebben nog nooit in ons leven
zoveel Lexus gezien als hier. En negentig procent van de auto's is
Toyota. Arjan zou z' n hart op kunnen halen in deze stad ! Ook hebben
we nog nooit in onze reis zoveel verschil tussen arm en rijk gezien
als hier.
|
Rithy |
|
Slums |
|
the Yard |
|
Tuk tuk |
|
Slums of phnom
penh |
Als
we de stad uitgaan nemen we een ferry over de Mekong en zijn we
meteen in een rustig gedeelte. We willen naar Kampong Cham fietsen
langs de rivier. Ziet er op de kaart heel leuk uit maar slaat
helemaal nergens op. Je ziet de rivier helemaal niet en de weg is
heel saai. We besluiten wat kleinere weggetjes te pakken om dichter
bij de rivier te komen.
|
Collega fietser |
Maar we overschatten het Cambodiaanse wegennet
een beetje. In Vietnam had je overal kleine betonpaadjes die wel
ergens heen gingen. Hier heb je zandpaden die eerst goed te doen zijn
in het droogseizoen, dan kan het zo zijn dat het veranderd in een
sooort van jaagpaadje en dan opeens ophoudt in een weiland. Zo komen
we in een dorpje uit wat net een doolhof is. Maar er gaat slechts 1
paadje het dorp in en alles loopt dood.
|
Het enige pad het dorp in. Only one way into the village |
|
Zwaar verbaasde dorpsbewoners /astonished villagers |
|
zwaar verbaasde dorpsbewoners |
|
hoe konden we deze weg nou gemist hebben/how could we not have seen this road. |
Het hele dorp is in de benen
gekomen om deze rare lui te komen uitlachen en daarna aanwijzingen te
geven om het dorp weer uit te komen. We moeten terug over het zandpad
en dan links na de school een ander zandpad in. Niet te geloven dit.
Dit pad gaat echt de middle of nowhere in. Zover je kan kijken
prairie en een slingerend zandpaadje vol kuilen. Eerst maar kamperen
dan. Toch komt er nog best veel verkeer langs hier. Het is dus echt
een doorgaande weg.In Cambodia kamperen we nooit ver van de weg af,
er liggen hier nog volop landmijnen en nog niet geexplodeerde
projectielen dus uitkijken geblazen. De volgende dag vol goeie moed
door. De weg veranderd af en toe echt in een paadje van ongeveer een
halve meter breed. De meeste andere weggebruikers zijn ossekarren.
|
kamperen op de
prairie/camping on the
prairie |
|
camping |
|
volop verkeer./ loads of trafic |
|
trialbaan |
|
ossekar/oxcart |
De
hele dag fietsen we over inimini weggetjes door allerlei kleine
dorpjes tot we eindelijk bij de Mekong komen. Nu weten we eindelijk
honderd procent zeker dat deze weg ons ergens heeft gebracht. We
volgen de rivier tot het stadje Kampong Cham.
|
Brug in Kampong Cham |
Ziekelijk
toeristisch doen
Cambodia
is het land van de tempels en behalve Angkor Wat zijn er overal in
het land oude en nieuwe tempels te vinden. Onderweg gaan we er al een
paar opzoeken. Eerst Wat Phnum Santuk , een kloostercomplex op een
hele steile heuvel van tweehonderd meter. Niet zo hoog dus maar wel
zo steil dat je de fiets maar amper naar boven krijgt. Zelfs duwend
niet.
|
Camperen bij een perfecte zwemstek |
|
Foutje bedankt |
|
Dorstig weer |
|
ijverige Bhuda |
|
Wat phum Santuk |
|
klein aapie |
Daarna
door naar Kampong Thom en naar Sambor Prey Kuk. Een verzameling oude
ruines midden in het bos. Helaas is Anna die nacht kots beroerd en
Wieger de ochtend daarna ook. Half gaar lopen we tussen de tempels
door. Helemaal kapot. Na elke tempel 5 minuten uithijgen. Nadat we
na 2 uur zwoegen alles wel hebben gezien gaan we eerst een paar uur
liggen slapen in het bos.
|
Sambor prei Kuk |
|
Sambor prei Kuk |
|
Sambor prei Kuk |
|
Sambor prei Kuk | | | | |
|
|
|
|
Om een uur of 12 toch maar weer verder
proberen te fietsen. We volgen een redelijk zandpad maar opeens wordt
het mul zand en kunnen we onze fietsen nog maar amper duwend erdoor
krijgen. Helemaal kapot en geen schaduw. Dit is echt heel erg klote.
En we weten dus niet hoe lang dit nog doorgaat. Gelukkig, na een paar
kilometer wordt het weer beter. Dit was de genedeklap voor ons. We
laten ons neevallen in de schaduw en binnen enkele seconden staan er
wel 15 kinderen om ons heen met een omaatje. Dit is niet te best
denkt de oma en ze haald water voor ons uit de put. Dit gooien we
maar al te graag over ons heen. Dit is lekker zeg. Er wordt ook een
rieten mat gehaald waar we op mogen liggen. Na tien minuten gaan we
toch maar weer verder. Elke paar kilometer moeten we stoppen, of om
over onze nek te gaan of omdat we zo uitgeput zijn. Gewoon ziek dus.
Voedselvergifitging.
|
Mak kalfje en ziek zijn |
|
Hand tam Kalf |
Dit is niet de goeie plek om ziek te zijn. Er is
hier nergens iets te vinden en ook nergens schaduw. Laat staan een
herberg ofzo. Nadat we een drankje ergens halen bellen we een jongen
op die we in Phnom Pehn hebben leren kennen. Die kan goed Engels. We
leggen heb de situatie uit en geven de telefoon aan een meisje. Of er
ergens een herberg is en zo niet of we ergens mogen rusten. We morgen
met een ander meisje van de drinkkraam mee naar haar huis. Supertof.
Eindelijk lekker liggen zonder honderden kinderen om je heen die
denken dat je een of andere Gulliver bent en je aan staren. Als je
ziek bent heb je gewoon helemaal zin in niemand. De volgende dag
voelen we ons al weer wat beter en die dag fietsen we toch nog zo'n
tachtig kilometer. Aan het einde van de dag willen we kamperen naast
een tempeltje. Er is een oude vrouw. We vragen haar of dit ok is. Nee
niet ok naast een Tempel. Cambodianen zijn vaak bang voor geesten en
spoken en 's nachts buiten slapen is sowieso niet ok. No problem you
my house.Wat fijn dat zo veel mensen hier een beetje Engels kunnen.
We mogen bij haar familie slapen. Het was echt een toffe ervaring. De
oude vrouw is een soort priesteres denken we. Haar haar is een grote
dreadlock van 2 meter lang en zo dik als je bovenbeen. Ze draagt het
in een wikkeldoek op haar hooft. Moet je nagaan hoe lang dat haar al
meegaat en wat dat haar allemaal wel niet heeft meegemaakt op dat
hoofd. Alle Cambodianen van onze leeftijd en ouder hebben de Pol Pot
tijd bewust meegemaakt. De provincie Preah Vihear, waar we nu in zijn
is zelfs tot 1998 in de macht van deze tiran en massamoordenaar
geweest. Tot 3 jaar geleden was er in de hele provincie niet 1
geasfalteerde weg te vinden. Nu zijn er best veel. Het gaat echt snel
hier. Volgens onze bronnen allemaal Chineze bedrijven.
|
Familie waar we mochten logeren |
|
priesteres met 2 meter lange dreadlock |
|
Verkeer in Cambodia |
De
dag erna blijkt het dat Wieger toch te snel weer is gaan fietsen. Na
5 kilometer weer helemaal beroerd. En dan om 7 uur 's ochtens al weer
bloedheet op de fiets. Om de paar kilometer weer over m'n nek terwijl
de locals verbaast staan te kijken naar dit taffereel. Nooit komt
hier een westerling, laat staan op de fiets en dan kotsen ze ook nog
eens je voortuin onder. De meesten staan gewoon serieus te kijken.
Anderen moeten erom lachen. We besluiten maar niet verder te gaan dan
Preah Vihear stad. Een uit de klauwen gegroeid dorp wat de hoofdstad
van deze provincie is. In bed en helemaal niks doen. Gelukkig zorgt
Anna heel goed voor mij. Ik snap serieus niet hoe fietsers dit doen
die alleen reizen en ziek worden in zulke gebieden.
Siem
Reap
Nu
zitten we in Siem Reap waar het beroemde tempels van Angkor Wat
liggen. De tempel der tempels. Ankor Wat zelf is de grootste tempel
ter wereld. Het grootste godshuis ter wereld zelfs. Maar Ankor Wat
beslaat een immens gebied waar honderden grote en kleinere tempels
gebouwd zijn. Angkor werd al gesticht in de 9e eeuw door koning
Jayavarman 2 als hoofdstad van het machtige Khmer imperium. De
staatsreligie was toen nog Hinduisme wat vanuit India overgebracht
werd maar later is het Bhudisme een belangrijke rol gaan spelen. Nu
kun je er zowel Hindu als Bhudistische tempels vinden. Er zijn zelfs
tempels die beide elementen hebben. De meeste tempels en ook de
ommuurde stad Angkor Thom zijn gebouwd in de 12e en 13e eeuw onder
Jayavarman 7. Het was zo'n gigantsche onderneming dat het
uiteindelijk de mens en de grondstoffen uitputte. Door een
gigantsiche groei van de bevolking in de stad werd het ook het water
in de irragtie systemen te veel. Het rijk stond op instorten.
Uiteindelijk werd het hele gebied veroverd door de Thai en de
hoofdstad van het Khmer rijk werd verplaatst naar Phnom Penh waar het
nu nog steeds is. De tempels raakten in verval en werden letterlijk
opgeslokt door de jungle. Aan het einde van de 18e eeuw pas werd
Angkor Wat als het ware herontdekt door een Fransoos Veel tempels
zijn nu gerenoveerd. Sommige tempels zijn echt helemaal overwoekerd
door de jungle. Een heel mooi en mistiek gezicht. We hebben de
belangrijkste tempels en Angkor Thom bezocht. Een geweldige dag
gehad. Het was gelukkig niet al te warm die dag. Maar aan het einde
van de dag waren we wel toch wel aardig uitgetempeld. De fiets is
ideaal om de verschillende plekken de bezoeken. Het is echt
gigantisch en heel indrukwekkend.
|
Bayon |
|
Ankor Thom |
|
Ankor Thom |
|
Ankor Thom |
|
Ta prhom |
|
Ta prhom |
|
Ta prhom |
|
Ankor Wat |
|
Ankor Wat |
|
Ankor Wat |
|
Ankor Wat |
|
Ankor Wat |
Nu
gaan we richting Thaise grens die we over 2 dagen zullen oversteken.
Vanaf de grens pakken we de trein naar Bangkok waar broer Arjan ons
komt opzoeken. Daar hebben we heel veel zin in!! We hebben gehoord
dat de weg erg saai,druk en gevaarlijk is. Recentelijk zijn er
verschillende fietsers dood gereden. De trein is bovendien maar 1
dollar dus waarom niet. We hebben heel veel zin in Thailand waar we
een poosje willen blijven om vrijwilligers werk te doen. Bovendien
hoopt Wieger een plek te vinden om te leren tattoeren. We hopen dat
jullie weer een beetje hebben kunnen meegenieten met onze
Cambodiaanse avonturen. Tot de volgende!
English
Not
very good at doing nothing at all
Our
first week in Cambodia was all about chilling out and making our way
to the capital of Phnom Penh. First a few days in Kep literately at
the sea. Cool hostel where we could stay for 2 dollar a night. Then
to Kampot which was only forty kilometers further. Little cute town.
Not very special but very relax. We are in a sort of a bungalow park
here with bamboo houses and from the restaurant you can jump right
into the river from a springboard .We also meet a few really nice
people here! But we are always a bit restless at places like this and
besides drawing and reading there is not a lot to do. We always feel
like leaving again after a day. We have the urge to stay somewhere
for longer but we want to do something as well
Phnom
Penh
Well
thats good news then. Next day we meet another cyclist from Wales. He
told us about a place where he stayed in Phnom Penh. Its called
Small World. Maybe we can also go there. We arrive there and we are
being greeted warmly. We can stay at their balcony, It is a so called
coworkers space. You don't know what that is? No never heard of it.
Apparently you have it all over the world. A place where you can hang
out and work if you for instance are a freelancer and work online.
But here they also give workshops and do all kinds of projects. When
Wieger sees 2 English girls paining a sign for the restaurant his
hands are itching of course. Hey Rithy , (that's the guy who started
this whole thing, if you have a spare wall and some paint you know I
would love to make a paining here. Next morning we start off. First
cleaning the wall and applying an under layer. Ahhh good feeling
finally to do a wall again. At one wall Rithy wants the letters “
things I wanna do before I die.” At the other wall something that
has something to do with SmallWorld. Its gonna be a hand that grows
out of roots of a tree with a globe. The roots continue into figures
that represent some activities of Small World. The roots stand for
underground. It is an organization approaching from underneath not
from above. This place provides a platform for people to do things
themselves or together and not for a boss company state or NGO.
We
stay here for 4 days. We have to because we have to apply for a Thai
visa. And it will take 4 days and it is Wednesday now. Weekend is in
between so we will have to wait until Monday late afternoon. But if
we pay another ten dollar it can be ready Friday. We don't really
like Phnom Penh. Stuffed with big ostentatious cars and its rancid
everywhere also in the air. It is also bloody hot. Only during sunset
it is nice along the Mekong but during the day we keep ourselves busy
at Smallworld. One morning Wieger goes for a bike ride along the
train tracks and see a different side of the city. Everywhere little
shacks. Like a shantytown but looks quite cozy. When you go one block
west you are in between the Lexus cars and Range rovers again. We
have never seen that many Lexus cars. Ninety pro-cent of the cars
here are Toyota. But also never in our trip have we seen so much
difference between the poor and the rich.
When
we go out of town we take the ferry over the Mekong and immediately
we are in a more quiet place. We want to cycle to Kampong Cham along
the river. Looks really good on the map but it doesn't make sense at
all. You don't even see the river and the road is super boring. We
decided to take a smaller road to get closer to the river but we
over estimate the Cambodian road network. In Vietnam there were
little concrete roads everywhere that all went somewhere. Here there
are dirt roads that are at first look pretty good in the dry season
but it can be that it suddenly changes into a hell of a road and then
just stops in some field. We arrive in a tiny village which is just
like a maze. There is one path in which is a long wood bridge over a
swamp and the same one out of the village. The whole village is
coming out to laugh at these two strangers and after that helping us
with directions to get out of the town again. We have to go back the
same sand road and than left after the little school into another
sand path. Unbelievable this is. This path really goes into
nothingness. As far as you can see there is prairie, First we are
gonna camp and we see there is quite a lot of traffic coming by. We
never camp far away from the main road here because in Cambodia there
are still a lot of land mines and unexploded ordnances laying
around. Most other traffic are oxcarts and the road is full of holes.
The whole day we cycle on really small paths through all kinds of
little villages until we hit the Mekong again. Now we know for sure
this road took us somewhere. We follow the road until Kampong Cham
Sick
touristic!
Cambodia
is the country of the temples and besides Ankor Wat there are old and
new temples all over the country. On the way to Ankor Wat we have
already visited a few.
We
went to Phnum Santuk, a complex situated on top of a steep hill of 2
hundred meter. Not so high but so steep that you could hardly even
push your bikes up. It was very beautiful though and there were
monkeys too. After that we went to Kampong Thom and to Sambor Prey
Kuk. A collection of old ruins in the middle of the jungle.
Unfortunately Anna is getting ill that night and Wieger as well the
next morning. Like zombies we are walking around in the forest
watching the ruins. Completely exhausted. After every temple we have
to rest for 5 minutes. After 2 hours we have seen everything and go
for a sleep in the forrest. At 12 o'clock we decide to give it a try.
We follow an ok sand path but it suddenly gets dry sand and we can
hardly push the bikes through. Completely broken and no shade. And we
don't know how long this will continue. But fortunately after a few
kilometers it is getting better. This was the straw that broke the
cyclists back. We fall down in the shade and in a few seconds there
are 15 kids around us and a granny. This is not good, the granny must
have thought and she is getting cold water out of her well. We throw
it over ourselves. This is nice!. She also lays down a math for us
and we lay down on it. After ten minutes we continue on. Every few
kilometers we have to stop to puke or because we are exhausted. Just
ill. Food poisening. This is not a good place to be ill. There is
nothing here not even shade. Not to speak of a hotel. After finding a
drink somewhere we call a Cambodian friend we've met in Phnom Penh
who speaks good English. We explained the situation and give the
telephone to girl. The question is if there is a guest house here
and if not if there is a place where we can have a rest. We can sleep
at the others girls place. Super nice. Finality laying down without
hundreds of kids all around you who think you are Gulliver or so and
just stare at you. When you are ill you just want nobody around. The
next day we both feel much better and cycle some eighty kilometers.
In the end of the day we want to camp next to a little monastery.
There is an old lady and we ask her if it is alright. It is not OK.
Cambodians are scared of ghosts and don' t sleep outside. Especially
not next to a temple or graveyard. But we can sleep at here place at
her family. This is an awesome experience. The old lady is sort of a
priest we think. Her hair is one huge dread-lock of 2meters long and
as thick as your upper leg. She is carrying it in a scarve on top of
here head. Can you imagine how long this hair has been there and what
it has seen on top of that head. All Cambodians of our age or older
have experienced the Pol Pot time intensiveness and the province of
Preah Vihear, where we are now has even been under the devastating
command of the Khmer Rouge until 1998.Until 3 years ago there was not
even one paved road in the whole province. Now there are already
quite many. It goes fast here. Chinese companies is what we hear.
The
day after it appeared to be to much still for Wieger and after 5
kilometers he is super nauseous again. And it is already hot at 7 o
clock. Every few kilometers he has to throw up while the locals are
looking at him surprised. Never they see a westerner. Let alone on a
bike and then they puke all over your front yard. Nice! Most are just
looking seriously but some just have to laugh. We decide not to go
any further than Preah Vihear city. More like a big village which is
the capital of the province. In bed and doing nothing at all. I' m
happy Anna takes good care of me. I don't understand how other
cyclist who cycle alone do this if they get ill in a place like this.
Siem
Reap
Now
we are in Siem Reap where the world famous temples of Angkor Wat are
situated. The temple of all temples Angkor Wat itself is the biggest
temple in the world. In fact the biggest religious building in the
world. Angkor Wat is covering a huge area where you can find big and
smaller temples. Angkor Wat was already founded in the 9th
century by emperor Jayavarman 2 as the capital of the mighty Khmer
empire. The state religion in this time was Hinduism that was brought
from India. But later Buddhism started to play a dominant role. Now
you can find Hindu as well as Buddhist temples. There are even
temples which have elements of both. Most temples and also the walled
ciy of Angkor Thom are build in the 12th and 13th
century under the rule of Jayavarman 7. It was such a huge
undertaking that is exhausted labor forces as well as recourses. Also
due to population growth the irrigation system got drained and dried
up. The empire was crumbling down and eventually the Thai sacked
Angkor Wat and the Khmer capital moved to Phnom Penh where it still
is. The temples went into decay were loathed from their treasures and
swallowed by jungle. In the end of the 18th century Angkor
Wat was sort of rediscovered by a Frenchman. Many temples have been
renovated now. Some temples are really strangled by trees. A very
beautiful and mystic sight. We have visited the most important
temples and Angkor Thom. We had a really great day. We were lucky it
was not that hot that day. But in the end of the day we were quite
templed out The bicycle is an ideal way to explore the different
sites. It is really huge and really impressive.
Now
we are heading for the Thai border which we will cross in 2 days.
From the border we will take a train into Bangkok. Where my brother
Arjan is coming to visit us. Looking forward to that!! We heard the
road is extremely boring, busy and dangerous. Recently several
cyclist got killed by cars on that road. The train is only one dollar
so why not! Well We are looking forward to Tailand where we will stay
for some time to do volunteer work and hopefully Wieger will find a
place where he can learn the art of tattooing. Well we hope you
enjoyed reading our great Khmer experience. The Khmer people are very
friendly and good people.
He, mooie verhalen weer en die foto's.
BeantwoordenVerwijderenArjan heeft wat reserve-onderdelen bij.
Hou je haaks en heel verstandig om de trein te nemen in Thailand.
Dikke kus Adrianus
Hey, great to hear from you! :-) After what you wrote we're looking forward to go to Cambodia next year too! We are now in Malaysia and will be in Sumatra in about 1 week!
BeantwoordenVerwijderenThailand is a very very nice country, especially the Northeast called Isan and the city Khon Kaen. People there are even more friendly and open then in the rest of the country. But they are friendly everywhere :-)
Do you have a place to stay in Bangkok? We stayed with a cyclist who has an apartment complex where he gave us a room. Write us a mail if you want us to contact him for you :-)
There is also a great but little bit expensive (for thailand..) restaurant called Ethos, check it out!
See you soon :-)
Tini & Anja
Meegenieten, schrijven jullie man het is maar goed dat ouders zulke verhalen achteraf horen. Kots en kots misselijk en dan maar doorgaan. PETJE AF.
BeantwoordenVerwijderenHier zeggen ze altijd dat je bij zulke kots en poep buien een glas COCA-COLA moet drinken. Bij buikgriep dan hé. Maar ja dat is natuurlijk niet overal te krijgen, alhoewel Coca-Cola zit overal bijna. Van jullie foto's heb ik weer heel erg genoten en zo met verf tekeer te kunnen gaan lijkt mij ook geweldig.
Heel veel plezier met Arjen ik kan mij voorstellen dat jullie hier heel erg naar uit kijken. Het voorjaar hangt hier in de lucht dus wij gaan ook genieten. Veel succes verder en we lezen het wel weer.
Hartelijke groet Wemmie.
nice painting! there are still too many walls that are just plain white or grey! have fun painting walls, and make sure you keep painting! and we wait for the next blog of your adventures! thanx! urs
BeantwoordenVerwijderenGa toch fietsen!
BeantwoordenVerwijderen