Aardappels en gokkasten / potatoes and gamblingmachines

For English see below the Dutch tekst!!! Thanks

Niet zo goed in helemaal niks doen!

 Onze eerste week in Cambodia stond duidelijk in het teken van lekker genieten terwijl we in  de richting van de hoofdstad Phnom Penh zouden fietsen.

 

Het lijkt wel vakantie

 

Eerst een paar dagen in Kep geweest , echt letterlijk aan de zee. Tof hostel waar we voor 2 dollar pp konden verblijven. Toen naar Kampot, maar veertig kilometer verderop. Geinig klein stadje. Niet echt bijzonder maar heel erg relaxt. We zitten in een soort bungalow park met rieten hutjes en vanaf het restaurant kan je via een houten duikplank de rivier in duiken. We komen er nog veel toffe mensen tegen ook! Toch zijn we altijd een beetje rusteloos op zulke plekken en behalve een beetje tekenen en lezen is er niet echt iets te doen. Altijd na 1 dag hebben we al weer zin om verder te gaan. We hebben wel behoefte om op een plek te blijven maar dan willen we ook wat doen. 

straling in Kampot

Bungalow park aan de rivier

Phnom Penh

Nou dat komt goed uit. Onderweg naar Phonm Penh komen we een andere fietser tegen. Hij heet Andy en komt uit Wales. Hij verteld ons over een plek waar hij heeft gelogeerd in Phnom Penh. Het heet Small World. Misschien kunnen wij er ook wel terrecht. We komen aan en worden al hartelijk ontvangen. We mogen wel kamperen op het balkon. Het is een zogenaamde coworkers plek. Ken je dat niet? Nee nooit van gehoord. Blijkbaar heb je dat overal ter wereld. Plekken waar je als freelancer kan werken op je laptop bijvoorbeeld. Maar hier geven ze ook workshops en doen projecten. Vanalles. 2 Engelse meiden zijn een uithangbord aan het maken voor het restaurantje wat ze er ook hebben. Wiegers handen beginnen natuurlijk meteen te jeuken. Hebben we nog een muurtje over en wat verf? Jazeker wel. En de volgende ochtend gaan we aan de slag

 

Things I wanna do before I die

Eerst alles schoon maken en een onderlaag erop. Hahaaa eindelijk weer eens een muurtje doen. Op een muur wil Rithy, de jongen die alles heeft opgezet hier, geschilderd : “ things I wanna do before I die”. Het is de bedoeling dat mensen er iets zelf bij kunnen schrijven. De andere muur moet iets met Smallworld te maken hebben. Het wordt een hand met wereldbol die groeit uit de wortels van een boom en daaromheen de wortels die overgaan in allerlei activiteiten die ze doen bij smallworld. De wortels staan voor underground. Het is organisatie vanuit onderaf en niet bovenaf. Deze plek biedt platform voor mensen om dingen zelf en met elkaar te ondernemen niet vanuit een baas organisatie NGO of overheid. Als we willen zijn er nog wel tien muren die we mogen doen.

We blijven 4 dagen in Phnom Penh. We moesten wel want we moeten ons Thais visum aanvragen hier. Dit duurt 4 werkdagen en laat het nou net woensdag zijn. Eigenlijk moeten we dus nog tot maandag einde van de dag wachten. Maar gelukkig kunnen we voor een tientje extra het visum vrijdag halen. We vinden Phnom Penh maar niks. Stampvol met dikke patserige wagens en overal ranzig en gore lucht. Tis bovendien snikheet dus je krijgt het spaansbenauwd. Tegen de avond langs de Mekong rivier is het wel tof maar overdag zijn we lekker bij smallworld bezig. Wel zijn we nog in het genocide museum geweest. Verschrikelijk wat hier allemaal gebeurt is. Het museum is in een gebouw wat als gevangenis fungeerde. Duizenden mensen zijn hier doodgemarteld of doorgestuurd naar de zogenaamde killing fields net buiten de stad waar gigantische massagraven waren.

foto uit het genocide museum

Een ochtend gaat Wieger nog even op pad op de fiets. Langs het spoor fietsen en de andere kant van Phnom Penh zien. Overal zijn kleine huisjes gebouwd. Hele krottewijken. Maar wel gezellig daar. Het spoor word voor vanalles gebruikt maar niet voor de trein. Zodra je 1 blok naar het westen gaat zit je opeens weer tussen de Lexussen en Rangerovers. We hebben nog nooit in ons leven zoveel Lexus gezien als hier. En negentig procent van de auto's is Toyota. Arjan zou z' n hart op kunnen halen in deze stad ! Ook hebben we nog nooit in onze reis zoveel verschil tussen arm en rijk gezien als hier.

Rithy

Slums

the Yard

Tuk tuk

Slums of phnom
penh

Als we de stad uitgaan nemen we een ferry over de Mekong en zijn we meteen in een rustig gedeelte. We willen naar Kampong Cham fietsen langs de rivier. Ziet er op de kaart heel leuk uit maar slaat helemaal nergens op. Je ziet de rivier helemaal niet en de weg is heel saai. We besluiten wat kleinere weggetjes te pakken om dichter bij de rivier te komen. 

Collega fietser

 Maar we overschatten het Cambodiaanse wegennet een beetje. In Vietnam had je overal kleine betonpaadjes die wel ergens heen gingen. Hier heb je zandpaden die eerst goed te doen zijn in het droogseizoen, dan kan het zo zijn dat het veranderd in een sooort van jaagpaadje en dan opeens ophoudt in een weiland. Zo komen we in een dorpje uit wat net een doolhof is. Maar er gaat slechts 1 paadje het dorp in en alles loopt dood.

Het enige pad het dorp in. Only one way into the village

Zwaar verbaasde dorpsbewoners /astonished villagers

zwaar verbaasde dorpsbewoners

hoe konden we deze weg nou gemist hebben/how could we not have seen this road.

 Het hele dorp is in de benen gekomen om deze rare lui te komen uitlachen en daarna aanwijzingen te geven om het dorp weer uit te komen. We moeten terug over het zandpad en dan links na de school een ander zandpad in. Niet te geloven dit. Dit pad gaat echt de middle of nowhere in. Zover je kan kijken prairie en een slingerend zandpaadje vol kuilen. Eerst maar kamperen dan. Toch komt er nog best veel verkeer langs hier. Het is dus echt een doorgaande weg.In Cambodia kamperen we nooit ver van de weg af, er liggen hier nog volop landmijnen en nog niet geexplodeerde projectielen dus uitkijken geblazen. De volgende dag vol goeie moed door. De weg veranderd af en toe echt in een paadje van ongeveer een halve meter breed. De meeste andere weggebruikers zijn ossekarren.

kamperen op de
prairie/camping on the
prairie

camping

volop verkeer./ loads of trafic

trialbaan

ossekar/oxcart

  De hele dag fietsen we over inimini weggetjes door allerlei kleine dorpjes tot we eindelijk bij de Mekong komen. Nu weten we eindelijk honderd procent zeker dat deze weg ons ergens heeft gebracht. We volgen de rivier tot het stadje Kampong Cham. 

Brug in Kampong Cham

Ziekelijk toeristisch doen

 Cambodia is het land van de tempels en behalve Angkor Wat zijn er overal in het land oude en nieuwe tempels te vinden. Onderweg gaan we er al een paar opzoeken. Eerst Wat Phnum Santuk , een kloostercomplex op een hele steile heuvel van tweehonderd meter. Niet zo hoog dus maar wel zo steil dat je de fiets maar amper naar boven krijgt. Zelfs duwend niet.

Camperen bij een perfecte zwemstek

Foutje bedankt

Dorstig weer

ijverige Bhuda

Wat phum Santuk

klein aapie

Daarna door naar Kampong Thom en naar Sambor Prey Kuk. Een verzameling oude ruines midden in het bos. Helaas is Anna die nacht kots beroerd en Wieger de ochtend daarna ook. Half gaar lopen we tussen de tempels door. Helemaal kapot. Na elke tempel 5 minuten uithijgen. Nadat we na 2 uur zwoegen alles wel hebben gezien gaan we eerst een paar uur liggen slapen in het bos. 

Sambor prei Kuk

Sambor prei Kuk

Sambor prei Kuk

Sambor prei Kuk

Om een uur of 12 toch maar weer verder proberen te fietsen. We volgen een redelijk zandpad maar opeens wordt het mul zand en kunnen we onze fietsen nog maar amper duwend erdoor krijgen. Helemaal kapot en geen schaduw. Dit is echt heel erg klote. En we weten dus niet hoe lang dit nog doorgaat. Gelukkig, na een paar kilometer wordt het weer beter. Dit was de genedeklap voor ons. We laten ons neevallen in de schaduw en binnen enkele seconden staan er wel 15 kinderen om ons heen met een omaatje. Dit is niet te best denkt de oma en ze haald water voor ons uit de put. Dit gooien we maar al te graag over ons heen. Dit is lekker zeg. Er wordt ook een rieten mat gehaald waar we op mogen liggen. Na tien minuten gaan we toch maar weer verder. Elke paar kilometer moeten we stoppen, of om over onze nek te gaan of omdat we zo uitgeput zijn. Gewoon ziek dus. Voedselvergifitging.

Mak kalfje en ziek zijn

Hand tam Kalf

 Dit is niet de goeie plek om ziek te zijn. Er is hier nergens iets te vinden en ook nergens schaduw. Laat staan een herberg ofzo. Nadat we een drankje ergens halen bellen we een jongen op die we in Phnom Pehn hebben leren kennen. Die kan goed Engels. We leggen heb de situatie uit en geven de telefoon aan een meisje. Of er ergens een herberg is en zo niet of we ergens mogen rusten. We morgen met een ander meisje van de drinkkraam mee naar haar huis. Supertof. Eindelijk lekker liggen zonder honderden kinderen om je heen die denken dat je een of andere Gulliver bent en je aan staren. Als je ziek bent heb je gewoon helemaal zin in niemand. De volgende dag voelen we ons al weer wat beter en die dag fietsen we toch nog zo'n tachtig kilometer. Aan het einde van de dag willen we kamperen naast een tempeltje. Er is een oude vrouw. We vragen haar of dit ok is. Nee niet ok naast een Tempel. Cambodianen zijn vaak bang voor geesten en spoken en 's nachts buiten slapen is sowieso niet ok. No problem you my house.Wat fijn dat zo veel mensen hier een beetje Engels kunnen. We mogen bij haar familie slapen. Het was echt een toffe ervaring. De oude vrouw is een soort priesteres denken we. Haar haar is een grote dreadlock van 2 meter lang en zo dik als je bovenbeen. Ze draagt het in een wikkeldoek op haar hooft. Moet je nagaan hoe lang dat haar al meegaat en wat dat haar allemaal wel niet heeft meegemaakt op dat hoofd. Alle Cambodianen van onze leeftijd en ouder hebben de Pol Pot tijd bewust meegemaakt. De provincie Preah Vihear, waar we nu in zijn is zelfs tot 1998 in de macht van deze tiran en massamoordenaar geweest. Tot 3 jaar geleden was er in de hele provincie niet 1 geasfalteerde weg te vinden. Nu zijn er best veel. Het gaat echt snel hier. Volgens onze bronnen allemaal Chineze bedrijven.

Familie waar we mochten logeren

priesteres met 2 meter lange dreadlock

Verkeer in Cambodia

 De dag erna blijkt het dat Wieger toch te snel weer is gaan fietsen. Na 5 kilometer weer helemaal beroerd. En dan om 7 uur 's ochtens al weer bloedheet op de fiets. Om de paar kilometer weer over m'n nek terwijl de locals verbaast staan te kijken naar dit taffereel. Nooit komt hier een westerling, laat staan op de fiets en dan kotsen ze ook nog eens je voortuin onder. De meesten staan gewoon serieus te kijken. Anderen moeten erom lachen. We besluiten maar niet verder te gaan dan Preah Vihear stad. Een uit de klauwen gegroeid dorp wat de hoofdstad van deze provincie is. In bed en helemaal niks doen. Gelukkig zorgt Anna heel goed voor mij. Ik snap serieus niet hoe fietsers dit doen die alleen reizen en ziek worden in zulke gebieden.

Siem Reap

Nu zitten we in Siem Reap waar het beroemde tempels van Angkor Wat liggen. De tempel der tempels. Ankor Wat zelf is de grootste tempel ter wereld. Het grootste godshuis ter wereld zelfs. Maar Ankor Wat beslaat een immens gebied waar honderden grote en kleinere tempels gebouwd zijn. Angkor werd al gesticht in de 9e eeuw door koning Jayavarman 2 als hoofdstad van het machtige Khmer imperium. De staatsreligie was toen nog Hinduisme wat vanuit India overgebracht werd maar later is het Bhudisme een belangrijke rol gaan spelen. Nu kun je er zowel Hindu als Bhudistische tempels vinden. Er zijn zelfs tempels die beide elementen hebben. De meeste tempels en ook de ommuurde stad Angkor Thom zijn gebouwd in de 12e en 13e eeuw onder Jayavarman 7. Het was zo'n gigantsche onderneming dat het uiteindelijk de mens en de grondstoffen uitputte. Door een gigantsiche groei van de bevolking in de stad werd het ook het water in de irragtie systemen te veel. Het rijk stond op instorten. Uiteindelijk werd het hele gebied veroverd door de Thai en de hoofdstad van het Khmer rijk werd verplaatst naar Phnom Penh waar het nu nog steeds is. De tempels raakten in verval en werden letterlijk opgeslokt door de jungle. Aan het einde van de 18e eeuw pas werd Angkor Wat als het ware herontdekt door een Fransoos Veel tempels zijn nu gerenoveerd. Sommige tempels zijn echt helemaal overwoekerd door de jungle. Een heel mooi en mistiek gezicht. We hebben de belangrijkste tempels en Angkor Thom bezocht. Een geweldige dag gehad. Het was gelukkig niet al te warm die dag. Maar aan het einde van de dag waren we wel toch wel aardig uitgetempeld. De fiets is ideaal om de verschillende plekken de bezoeken. Het is echt gigantisch en heel indrukwekkend.

Bayon

Ankor Thom

Ankor Thom

Ankor Thom

Ta prhom

Ta prhom

Ta prhom

Ankor Wat

Ankor Wat

Ankor Wat

Ankor Wat

Ankor Wat

Nu gaan we richting Thaise grens die we over 2 dagen zullen oversteken. Vanaf de grens pakken we de trein naar Bangkok waar broer Arjan ons komt opzoeken. Daar hebben we heel veel zin in!! We hebben gehoord dat de weg erg saai,druk en gevaarlijk is. Recentelijk zijn er verschillende fietsers dood gereden. De trein is bovendien maar 1 dollar dus waarom niet. We hebben heel veel zin in Thailand waar we een poosje willen blijven om vrijwilligers werk te doen. Bovendien hoopt Wieger een plek te vinden om te leren tattoeren. We hopen dat jullie weer een beetje hebben kunnen meegenieten met onze Cambodiaanse avonturen. Tot de volgende!

English

Not very good at doing nothing at all

Our first week in Cambodia was all about chilling out and making our way to the capital of Phnom Penh. First a few days in Kep literately at the sea. Cool hostel where we could stay for 2 dollar a night. Then to Kampot which was only forty kilometers further. Little cute town. Not very special but very relax. We are in a sort of a bungalow park here with bamboo houses and from the restaurant you can jump right into the river from a springboard .We also meet a few really nice people here! But we are always a bit restless at places like this and besides drawing and reading there is not a lot to do. We always feel like leaving again after a day. We have the urge to stay somewhere for longer but we want to do something as well

Phnom Penh

Well thats good news then. Next day we meet another cyclist from Wales. He told us about a place where he stayed in Phnom Penh. Its called Small World. Maybe we can also go there. We arrive there and we are being greeted warmly. We can stay at their balcony, It is a so called coworkers space. You don't know what that is? No never heard of it. Apparently you have it all over the world. A place where you can hang out and work if you for instance are a freelancer and work online. But here they also give workshops and do all kinds of projects. When Wieger sees 2 English girls paining a sign for the restaurant his hands are itching of course. Hey Rithy , (that's the guy who started this whole thing, if you have a spare wall and some paint you know I would love to make a paining here. Next morning we start off. First cleaning the wall and applying an under layer. Ahhh good feeling finally to do a wall again. At one wall Rithy wants the letters “ things I wanna do before I die.” At the other wall something that has something to do with SmallWorld. Its gonna be a hand that grows out of roots of a tree with a globe. The roots continue into figures that represent some activities of Small World. The roots stand for underground. It is an organization approaching from underneath not from above. This place provides a platform for people to do things themselves or together and not for a boss company state or NGO.

We stay here for 4 days. We have to because we have to apply for a Thai visa. And it will take 4 days and it is Wednesday now. Weekend is in between so we will have to wait until Monday late afternoon. But if we pay another ten dollar it can be ready Friday. We don't really like Phnom Penh. Stuffed with big ostentatious cars and its rancid everywhere also in the air. It is also bloody hot. Only during sunset it is nice along the Mekong but during the day we keep ourselves busy at Smallworld. One morning Wieger goes for a bike ride along the train tracks and see a different side of the city. Everywhere little shacks. Like a shantytown but looks quite cozy. When you go one block west you are in between the Lexus cars and Range rovers again. We have never seen that many Lexus cars. Ninety pro-cent of the cars here are Toyota. But also never in our trip have we seen so much difference between the poor and the rich.

When we go out of town we take the ferry over the Mekong and immediately we are in a more quiet place. We want to cycle to Kampong Cham along the river. Looks really good on the map but it doesn't make sense at all. You don't even see the river and the road is super boring. We decided to take a smaller road to get closer to the river but we over estimate the Cambodian road network. In Vietnam there were little concrete roads everywhere that all went somewhere. Here there are dirt roads that are at first look pretty good in the dry season but it can be that it suddenly changes into a hell of a road and then just stops in some field. We arrive in a tiny village which is just like a maze. There is one path in which is a long wood bridge over a swamp and the same one out of the village. The whole village is coming out to laugh at these two strangers and after that helping us with directions to get out of the town again. We have to go back the same sand road and than left after the little school into another sand path. Unbelievable this is. This path really goes into nothingness. As far as you can see there is prairie, First we are gonna camp and we see there is quite a lot of traffic coming by. We never camp far away from the main road here because in Cambodia there are still a lot of land mines and unexploded ordnances laying around. Most other traffic are oxcarts and the road is full of holes. The whole day we cycle on really small paths through all kinds of little villages until we hit the Mekong again. Now we know for sure this road took us somewhere. We follow the road until Kampong Cham

Sick touristic!

Cambodia is the country of the temples and besides Ankor Wat there are old and new temples all over the country. On the way to Ankor Wat we have already visited a few.

We went to Phnum Santuk, a complex situated on top of a steep hill of 2 hundred meter. Not so high but so steep that you could hardly even push your bikes up. It was very beautiful though and there were monkeys too. After that we went to Kampong Thom and to Sambor Prey Kuk. A collection of old ruins in the middle of the jungle. Unfortunately Anna is getting ill that night and Wieger as well the next morning. Like zombies we are walking around in the forest watching the ruins. Completely exhausted. After every temple we have to rest for 5 minutes. After 2 hours we have seen everything and go for a sleep in the forrest. At 12 o'clock we decide to give it a try. We follow an ok sand path but it suddenly gets dry sand and we can hardly push the bikes through. Completely broken and no shade. And we don't know how long this will continue. But fortunately after a few kilometers it is getting better. This was the straw that broke the cyclists back. We fall down in the shade and in a few seconds there are 15 kids around us and a granny. This is not good, the granny must have thought and she is getting cold water out of her well. We throw it over ourselves. This is nice!. She also lays down a math for us and we lay down on it. After ten minutes we continue on. Every few kilometers we have to stop to puke or because we are exhausted. Just ill. Food poisening. This is not a good place to be ill. There is nothing here not even shade. Not to speak of a hotel. After finding a drink somewhere we call a Cambodian friend we've met in Phnom Penh who speaks good English. We explained the situation and give the telephone to girl. The question is if there is a guest house here and if not if there is a place where we can have a rest. We can sleep at the others girls place. Super nice. Finality laying down without hundreds of kids all around you who think you are Gulliver or so and just stare at you. When you are ill you just want nobody around. The next day we both feel much better and cycle some eighty kilometers. In the end of the day we want to camp next to a little monastery. There is an old lady and we ask her if it is alright. It is not OK. Cambodians are scared of ghosts and don' t sleep outside. Especially not next to a temple or graveyard. But we can sleep at here place at her family. This is an awesome experience. The old lady is sort of a priest we think. Her hair is one huge dread-lock of 2meters long and as thick as your upper leg. She is carrying it in a scarve on top of here head. Can you imagine how long this hair has been there and what it has seen on top of that head. All Cambodians of our age or older have experienced the Pol Pot time intensiveness and the province of Preah Vihear, where we are now has even been under the devastating command of the Khmer Rouge until 1998.Until 3 years ago there was not even one paved road in the whole province. Now there are already quite many. It goes fast here. Chinese companies is what we hear.

The day after it appeared to be to much still for Wieger and after 5 kilometers he is super nauseous again. And it is already hot at 7 o clock. Every few kilometers he has to throw up while the locals are looking at him surprised. Never they see a westerner. Let alone on a bike and then they puke all over your front yard. Nice! Most are just looking seriously but some just have to laugh. We decide not to go any further than Preah Vihear city. More like a big village which is the capital of the province. In bed and doing nothing at all. I' m happy Anna takes good care of me. I don't understand how other cyclist who cycle alone do this if they get ill in a place like this.

Siem Reap

Now we are in Siem Reap where the world famous temples of Angkor Wat are situated. The temple of all temples Angkor Wat itself is the biggest temple in the world. In fact the biggest religious building in the world. Angkor Wat is covering a huge area where you can find big and smaller temples. Angkor Wat was already founded in the 9^th century by emperor Jayavarman 2 as the capital of the mighty Khmer empire. The state religion in this time was Hinduism that was brought from India. But later Buddhism started to play a dominant role. Now you can find Hindu as well as Buddhist temples. There are even temples which have elements of both. Most temples and also the walled ciy of Angkor Thom are build in the 12^th and 13^th century under the rule of Jayavarman 7. It was such a huge undertaking that is exhausted labor forces as well as recourses. Also due to population growth the irrigation system got drained and dried up. The empire was crumbling down and eventually the Thai sacked Angkor Wat and the Khmer capital moved to Phnom Penh where it still is. The temples went into decay were loathed from their treasures and swallowed by jungle. In the end of the 18^th century Angkor Wat was sort of rediscovered by a Frenchman. Many temples have been renovated now. Some temples are really strangled by trees. A very beautiful and mystic sight. We have visited the most important temples and Angkor Thom. We had a really great day. We were lucky it was not that hot that day. But in the end of the day we were quite templed out The bicycle is an ideal way to explore the different sites. It is really huge and really impressive.

Now we are heading for the Thai border which we will cross in 2 days. From the border we will take a train into Bangkok. Where my brother Arjan is coming to visit us. Looking forward to that!! We heard the road is extremely boring, busy and dangerous. Recently several cyclist got killed by cars on that road. The train is only one dollar so why not! Well We are looking forward to Tailand where we will stay for some time to do volunteer work and hopefully Wieger will find a place where he can learn the art of tattooing. Well we hope you enjoyed reading our great Khmer experience. The Khmer people are very friendly and good people.